Stanisław Hoszowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk historycznych | |
| Specjalność: historia społeczna i gospodarcza XIX w i XX w | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Doktor honoris causa Akademia Ekonomiczna w Krakowie – 1983 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Lwowski |
| Odznaczenia | |
  | |
Stanisław Henryk Piotr Hoszowski (ur. 19 października 1904 w Kozłowie, zm. 21 stycznia 1987 w Krakowie) – polski historyk, specjalizujący się w historii gospodarczej.
Życiorys
Syn Apolinarego oraz Emilii Hoszowskiej (z domu Wczelik). Uczęszczał do gimnazjum w Tarnopolu, a następnie do VII Państwowego Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki we Lwowie. W latach 1922–1925 (a także 1929–1936) pracował jako nauczyciel w lwowskich szkołach. Od 1925 pracował na Uniwersytecie Jana Kazimierza, studiując historię i ekonomię. Studia ukończył w 1928. W 1929 uzyskał doktorat na podstawie pracy Ceny we Lwowie w XVI i XVII wieku, promotorem był Franciszek Bujak. W 1935 uzyskał na UJK veniam legendi, na podstawie rozprawy Źródła do dziejów gospodarczych Lwowa w XIX i XX wieku. W latach 1935–1939 był również wykładowcą Uniwersytetu Jagiellońskiego. W październiku 1936 otrzymał prawo veniam legendi z zakresu historii społecznej i gospodarczej na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[1]. Odbył serię wyjazdów naukowych do Anglii i Holandii, m.in. do London School of Economics, gdzie przebywał w roku 1936/1937.
W czasie II wojny światowej, po zamknięciu Uniwersytetu Lwowskiego przez Niemców, pracował jako urzędnik w lwowskim magistracie (1940–1945) oraz w bibliotece Ossolineum (1944–1945).
Po wojnie trafił do Torunia. 1 października 1945 został zatrudniony na stanowisku profesora na tworzonym tam Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. W latach 1945–1951 kierował Katedrą Historii Społecznej i Gospodarczej, a od 1952 do 1954 piastował stanowisko dziekana Wydziału Humanistycznego. Kierował też Zespołem Katedr Historii Polski (1953).
Pracował też w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku (1947–1952) oraz w Instytucie Historii PAN (1953). W 1957 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1958 roku przeniósł się z UMK do Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie, gdzie objął stanowisko kierownika Katedry Historii Gospodarczej. Uczelnia ta, w 1983 roku, przyznała mu tytuł doktora honoris causa.
Prywatnie, ożenił się z Marią Hoszowską z domu Wydra[2] (zm. 1986)[3], którą poznał jeszcze we Lwowie[4]. Miał z nią trójkę dzieci: Danutę, Annę oraz Lesława[2].
Zmarł 21 stycznia 1987 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XXVII-5-21)[3].
Wybrane publikacje
- Ceny we Lwowie w XVI i XVII wieku (1928)
- Historyczne badania cen (1931)
- Kronika seminarjum historji społecznej i gospodarczej U. J. K. za pierwszych jego dziesięć lat istnienia 1921–1931 (1931)
- Historja społeczna i gospodarcza w polskiej szkole średniej (1932)
- Ceny we Lwowie w latach 1701–1914 (1934)
- Ekonomiczny rozwój Lwowa w latach 1772–1914 (1935)
- Zagadnienie fluktuacyj gospodarczych w okresie XV–XVIII wieku (1938)
- Z dziejów handlu zbożowego w Toruniu 1760–1860 (1949)
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (28 września 1954)[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[6]
Przypisy
- ↑ Nowi profesorowie na Uniwersytecie lwowskim. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 245 z 24 października 1936.
- ↑ a b Stanisław Henryk Piotr Hoszowski, geni_family_tree [dostęp 2019-11-14] (pol.).
- ↑ a b Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-06-18].
- ↑ Paweł Hoszowski, Danuta Daszkiewicz (Hoszowska) – przekaz ustny, 2019.
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/198 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Bibliografia
- Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 272–273, ISBN 83-231-1988-0.