Stanisław Hurenko

Stanisław Hurenko
Станіслав Гуренко
Data i miejsce urodzenia30 maja 1936
Iłowajśk
Data i miejsce śmierci14 kwietnia 2013
Kijów
I sekretarz KC Komunistycznej Partii Ukrainy
Okresod 22 czerwca 1990
do 1 września 1991
Przynależność politycznaKomunistyczna Partia Związku Radzieckiego
PoprzednikWołodymyr Iwaszko
Następcastanowisko zlikwidowane
Faksymile
Odznaczenia
Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Stanisław Iwanowycz Hurenko (ukr. Станіслав Іванович Гуренко; ur. 30 maja 1936 w Iłowajśku, zm. 14 kwietnia 2013 w Kijowie) – ukraiński i radziecki polityk. W latach 1990–1991 I sekretarz KC Komunistycznej Partii Ukrainy.

Życiorys

Pochodził z rodziny nauczycielskiej z Donbasu, w 1958 roku ukończył Kijowski Instytut Politechniczny. Inżynier, następnie starszy inżynier, w latach 1963-1964 starszy wykładowca w Donieckim Instytucie Politechnicznym. Od 1976 roku sekretarz okręgowy partii komunistycznej w Doniecku, w latach 1980-1987 wiceprzewodniczący Rady Ministrów Ukraińskiej SRR, od 1987 roku II sekretarz KP(b)U, a od 22 czerwca 1990 do 1 września 1991 roku I sekretarz tej partii. Członek komisji w sprawie katastrofy w Czarnobylu. W latach 1991-1998 naukowy konsultant NWK „Energia”. Zastępca dyrektora NPP „Beta-3”, główny doradca Zarządu Ukrinbanku, zastępca dyrektora przedsiębiorstwa „Nawasko”.

Od marca 1990 roku deputowany do Rady Najwyższej Ukrainy (w styczniu 1993 roku zrezygnował z mandatu). W latach 1998-2002 i 2002-2006 ponownie deputowany do Rady Najwyższej, z listy Komunistycznej Partii Ukrainy, doradca Komitetu Centralnego KPU. W latach 1998-2000 przewodniczący Komisji Polityki Gospodarczej, Zarządzania Gospodarką, Nieruchomościami i Inwestycjami, następnie członek tej komisji. Od maja 2002 roku członek frakcji komunistycznej w parlamencie.

Pochowany został na cmentarzu Bajkowa.

Ordery i odznaczenia

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Stanislav Hurenko Signature 1982.png
Роспись заместителя председателя Совета Министров Украинской ССР Станислава Гуренко