Stanisław Józef Hozjusz

Stanisław Józef Hozjusz

Stanisław Józef Hozjusz, grafika Georga Paula Buscha po 1731 roku
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data i miejsce urodzenia	listopada 1674 na Warmii
Data i miejsce śmierci	13 października 1738 Warszawa
Miejsce pochówku	bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie
Biskup poznański
Okres sprawowania	1733–1738
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	15 marca 1698[1]
Nominacja biskupia	5 grudnia 1718[1]
Sakra biskupia	23 kwietnia 1719
Odznaczenia

Stanisław Józef Hozjusz (ur. w listopadzie 1674 na Warmii, zm. 13 października 1738^[2] w Warszawie) – biskup sufragan przemyski w latach 1718–1720, biskup inflancko-piltyński w latach 1720–1722, administrator diecezji kurlandzkiej w 1720 roku, biskup kamieniecki w latach 1722–1733, biskup poznański w latach 1733–1738, administrował diecezją krakowską w latach 1719–1720, biskup tytularny Utica w 1718 roku, scholastyk wiślicki, kanonik chełmiński i krakowski, proboszcz tyrgardzki i parafii św. Jakuba w Krakowie, opat komendatoryjny czerwiński^[3].

Życiorys

Był synem Wojciecha Maksymiliana z Bezdanu, starosty zyborskiego i burgrabii lidzbarskiego oraz Anny Wołowskiej. Jego herb to Hozjusz. Wykształcenie zdobywał w szkołach jezuickich w Reszlu i Braniewie, a potem studiował w Rzymie. Doktorat z prawa uzyskał na Akademii Krakowskiej. W roku 1697 był kanonikiem we Włocławku, później otrzymał probostwo w Milęcinie i w Tyrgardzie. Był w otoczeniu biskupa chełmińskiego, Teodora Potockiego, później związany był z biskupem krakowskim, Kazimierzem Łubieńskim. Dalsza jego kariera: sufragan przemyski (1718), biskup inflancki (1720), biskup kamieniecki i opat czerwieński (1722). Był blisko związany z dworem Augusta II i w uznaniu za zasługi otrzymał w 1732 roku biskupstwo płockie. W momencie zwolnienia biskupstwa poznańskiego został nominowany przez króla 2 marca 1733 roku.

W 1732 roku miał zająć się sprawą przygotowania traktatu pokojowego ze Szwecją, lecz nie doszło nigdy do jego zawarcia, cały czas obowiązywał jedynie rozejm Augusta II ze Szwedami z 1719 roku. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym^[4]. Był elektorem Augusta III Sasa w 1733 roku^[5], jako deputat z Senatu podpisał jego pacta conventa^[6]. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej^[7]. W dniach 7–9 lipca 1738 r. biskup Stanisław Józef Hozjusz zwołał synod. W 1734 odznaczony Orderem Orła Białego^[8].

Pochowany w kolegiacie św. Jana Chrzciciela w Warszawie^[9].

Przypisy

Bibliografia

• J. Gierowski, Stanisław Józef Hozjusz, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. X, 1962-1964, s. 46–47.
• Wiesiołowski J., Katalog biskupów poznańskich, Poznań 2004, ISBN 83-89525-26-7.
• Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 373.
• Encyklopedia Katolicka, t. 6, Lublin 1993.

Linki zewnętrzne

• Biskup Stanisław Józef Hozjusz (ang.)