Stanisław Jakubowicz
 sierżant | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1916–1922, 1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  _BAR.svg){kind=small}    | |
Stanisław Jakubowicz (ur. 5 maja 1897 w Ujeździe[1], zm. 19 maja 1972 w Poznaniu) – sierżant Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej (1916–1918), powstaniec wielkopolski (1918–1919), uczestnik wojny polsko-bolszewickiej (1919–1921), powstaniec śląski (1921). Dwukrotny kawaler Orderu Virtuti Militari i członek Kapituły tego orderu od 1922.
Życiorys
Urodził się 5 maja 1897 we wsi Ujazd koło Grodziska Wielkopolskiego w rodzinie komornika Feliksa i Łucji z domu Ignaczak (1853–1907)[1][2]. W 1916 został zmobilizowany do wojska niemieckiego i wysłany na front zachodni do Francji, gdzie brał udział m.in. w walkach pod Verdun, pod Ypres i nad Sommą. Po zakończeniu I wojny światowej brał udział w powstaniu wielkopolskim, walczył na ulicach Poznania i został ranny. Od kwietnia 1919 brał udział w walkach na froncie zachodnim m.in. w okolicach Wolsztyna. 1 listopada 1919 został awansowany na stopień kaprala. Następnie wraz z 2 pułkiem Strzelców Wielkopolskich trafił na front wschodni, gdzie 6 kwietnia 1920 kolejny raz odniósł rany. W listopadzie 1920 został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W 1922 mianowany sierżantem. W lutym tego samego roku przeniesiony do 4 kompanii 57 pułku piechoty. 24 listopada 1922 w Belwederze został odznaczony przez Józefa Piłsudskiego Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari i dołączył do Kapituły tego orderu.
Po zakończeniu działań wojennych zamieszkał w Rakoniewicach, gdzie w 1920 poślubił Stanisławę Wyrwińską, która zmarła 31 marca 1937. Kilka miesięcy później (29 sierpnia) ożenił się w Czempiniu z Marianną Krzeszczakówną (1908–1972)[3]. W lutym 1945 zgłosił się na ochotnika i był dowódcą polskiego ochotniczego oddziału wartowniczego strzegącego niemieckich jeńców wojennych w forcie VIIa w Poznaniu.
Po II wojnie światowej mieszkał na ul. Bukowskiej w Poznaniu. Zmarł 19 maja 1972. Został pochowany 22 maja 1972 na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu[4].
15 lutego 2015 przy jego grobie umieszczono pamiątkową tablicę z jego życiorysem[5].
Ordery i odznaczenia[6]
- Krzyż Złoty Orderu Wojskowego Virtuti Militari – 24 listopada 1922 roku[7]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (m 29497)[8]
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Odznaka Pamiątkowa Wojsk Wielkopolskich
- niemiecki Krzyż Żelazny II klasy
- niemiecki Medal Waleczności
Przypisy
- ↑ a b Akt urodzenia Stanisława Jakubowicza (dostęp z dnia: 2015-06-02)
- ↑ Akt zgonu Łucji Jakubowicz z d. Ignaczak (1853-1907) (dostęp z dnia: 2015-06-02)
- ↑ Marianna Jakubowicz z d. Krzeszkowska (1908-1972) - miejsce pochówku na Junikowie w Poznaniu (dostęp z dnia: 2015-06-02)
- ↑ Stanisław Jakubowicz (1897-1972) - miejsce pochówku na Junikowie w Poznaniu (dostęp z dnia: 2015-06-02)
- ↑ Życiorys Stanisława Jakubowicza w artykule Pamięć o żołnierzach Powstania Wielkopolskiego. radiomerkury.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. radiomerkury.pl (dostęp z dnia: 2015-06-02)
- ↑ Junikowo: Tabliczka stanęła przy grobie bohatera Powstania Wielkopolskiego Głos Wielkopolski (dostęp z dnia: 2015-06-02)
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 55 z 14 grudnia 1922 roku, s. 907.
- ↑ Forum odkrywca.pl (dostęp z dnia: 2015-06-02)
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Grodziski Słownik Biograficzny Powstańców Wielkopolskich z 1918-1919 roku, oprac. zbiorowe, Starostwo Powiatowe w Grodzisku Wlkp. i Towarzystwo Miłośników Ziemi Grodziskiej, Grodzisk Wielkopolski 2014, ISBN 83-938819-0-0, s. 90.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
.png){kind=link}
Baretka: Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I Klasy
Naramiennik sierżanta Wojska Polskiego (1938-39).
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).