Stanisław Jarząbek

Stanisław Jarząbek
Data i miejsce urodzenia1 stycznia 1937
Jęzor (Sosnowiec)
Ambasador PRL w Peru
Okresod 1976
do 1980
PoprzednikEugeniusz Szleper
NastępcaEdwin Wiśniewski
Ambasador PRL na Kubie
Okresod 1982
do 1985
PoprzednikRyszard Majchrzak
NastępcaCzesław Dęga

Stanisław Jarząbek (ur. 1 stycznia 1937 w Jęzorze, obecnie dzielnica Sosnowca) – polski dyplomata, ambasador PRL w Peru (1976–1980) i na Kubie (1982–1985)[1].

Życiorys

Pochodzi z rodziny robotniczej. Jego ojciec Jan pracował w Centralnych Warsztatach Mechanicznych. Wychowywał się w dzielnicy Sosnowca – Niwce. W latach 1944–1951 uczęszczał do szkoły podstawowej w Modrzejowie. W 1955 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach. Następnie kształcił się na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie. Po V roku w ramach praktyki zawodowej został członkiem Międzynarodowej Komisji Kontroli w Indochinach. W latach 1961–1962 pracował tam w charakterze tłumacza polskich oficerów w Laosie i Wietnamie Południowym. W 1963 ukończył z wyróżnieniem także studia w Moskwie. W tym samym roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, zaczynając od stanowiska referenta. W 1972 był wśród osób odpowiedzialnych za organizację wizyty Fidela Castro w Polsce. Specjalnie zaplanował program wizyty w taki sposób, by podczas wizyty w Sosnowcu delegacja przejechała także przez jego rodzimą dzielnicę – Niwkę. W 1976 objął funkcję ambasadora PRL w Peru, będąc wówczas najmłodszym ambasadorem w polskiej służbie zagranicznej. Posiadał dodatkową akredytację w Boliwii. Kadencję zakończył w 1980[1]. W tym samym roku został wpierw wicedyrektorem (od 10 lipca), a następnie (od 3 listopada) dyrektorem Gabinetu Ministra[2]. Od 1982 do 1985 był ambasadorem na Kubie, akredytowanym także na Jamajce i w Grenadzie[1].

Stanisław Jarząbek w młodości zwany był „Tuskiem”[1]. Mieszkał w Warszawie przy ulicy Opinogórskiej 4[3].

Przypisy

  1. a b c d Czesław Ludwiczak, Stanisław Jarząbek. Najmłodszy ambasador, „Nowe Zagłębie”, 1 (25), luty 2013, s. 30, ISSN 1689-5282 [dostęp 2021-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12].
  2. Indeks osobowy, pism.pl, 26 października 2021, s. 999 [dostęp 2021-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-26].
  3. Opinogórska, ulicetwojegomiasta.pl [dostęp 2021-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12].

Linki zewnętrzne