Stanisław Kamiński (konstruktor)

Stanisław Kamiński

Data i miejsce urodzenia	25 marca 1936 Bełżyce
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1991 Świdnik
Miejsce spoczynku	Cmentarz Komunalny na Majdanku (Lublin)
Zawód, zajęcie	konstruktor lotniczy
Narodowość	Polak
Edukacja	mgr inż. lotnictwa
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Uczelnia	Wyższa Szkoła Inżynierska w Lublinie/Politechnika Lubelska
Wydział	Wydział Mechaniczny
Stanowisko	docent kontraktowy (od 1988)
Pracodawca	WSK "PZL Świdnik"
Rodzice	Franciszek i Stanisława
Małżeństwo	Halina Solińska
Dzieci	Cezary (ur. 1962) i Julita (ur. 1966)
Odznaczenia

Stanisław Kamiński (ur. 25 marca 1936 roku w Bełżycach, zm. 18 stycznia 1991 roku w Świdniku) – polski inżynier, główny konstruktor śmigłowca PZL W-3 Sokół, nauczyciel, wykładowca.

Członek Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa w Warszawie (w latach 1978-1990) i Rady Naukowo-Technicznej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Napędów Lotniczych w Rzeszowie (w latach 1980-1990). Zmarł po długiej chorobie w roku 1991, pochowany na cmentarzu na Majdanku (sektor S3Z6, rząd 1, numer 28).

Życiorys

Młodość i studia

Stanisław Kamiński urodził się w Bełżycach koło Lublina. Jego ojciec był rzemieślnikiem, a matka prowadziła gospodarstwo rolne.

W roku 1953 Kamiński ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie i rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, Wydział Lotniczy. Tytuł magistra inżyniera lotnictwa uzyskał 7 lipca 1962 roku, tematem pracy magisterskiej był projekt 4-miejscowego samolotu dyspozycyjnego, wzorowanego na brytyjskim samolocie Beagle B.206.

Praca w WSK PZL Świdnik

Po studiach rozpoczął pracę w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-Świdnik" na stanowisku konstruktora, potem starszego konstruktora. Następnie awansował na kierownika sekcji konstrukcyjnej i kierownika Działu Transmisji i Łopat.

W latach 1968-1976 był kierownikiem Biura W-3 w Moskwie, gdzie kierował grupą polskich konstruktorów podczas opracowywania projektu wstępnego śmigłowca W-3 w biurze konstrukcyjnym im. M.L. Mila w Moskwie. Następnie kontynuował prace nad nowym śmigłowcem w kraju. Stanisław Kamiński w roku 1975 został głównym konstruktorem śmigłowca W-3 (dzisiejsza nazwa: PZL W-3 Sokół), który zastąpił w produkcji śmigłowce Mi-2.

W roku 1980 Kamiński został zastępcą dyrektora technicznego WSK "PZL-Świdnik".

Nauczyciel i wykładowca akademicki

W latach 1963-1964, Kamiński oprócz pracy w zakładzie PZL Świdnik, uczył także w szkole przyzakładowej (Technikum Mechaniczne im. Zygmunta Puławskiego w Świdniku). Natomiast w latach 1964-1973 prowadził wykłady oraz zajęcia laboratoryjne na Wydziale Mechanicznym w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Lublinie (od 1968 roku Politechnika Lubelska) z przedmiotów: wytrzymałość materiałów, statyka i mechanika płynów, mechanika ogólna.

W roku 1988 Stanisław Kamiński został powołany na stanowisko docenta kontraktowego na Politechnice Lubelskiej. Pomagał tam, także w tworzeniu nowego kierunku studiów: Technologia Śmigłowców.

Nagrody

Do najważniejszych nagród, które otrzymał Stanisław Kamiński należą:

• Srebrny Krzyż Zasługi, nadany przez Przewodniczącego Rady Państwa PRL, (1973)
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, nadany przez Ministra Obrony Narodowej, (1975)
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, nadany przez Ministra Obrony Narodowej, (1976)
• Złota Odznaka „Za zasługi dla rozwoju przemysłu maszynowego”, nadany przez Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego, (1978)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany przez Przewodniczącego Rady Państwa, (1989)
• Honorowa Odznaka za Zasługi dla Lubelszczyzny przyznana przez Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej, (1984)
• Medal 40-lecia Polski Ludowej, przyznany przez Przewodniczącego Rady Państwa, (1984)
• Zasłużony Pracownik WSK „PZL-Świdnik”, przyznany przez Dyrektora Naczelnego WSK „PZL-Świdnik”, (1985)
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, nadany przez Ministra Obrony Narodowej, (1986)
• Order Sztandaru Pracy II Klasy, nadany przez Przewodniczącego Rady Państwa, (1986)

Upamiętnienie

Społeczeństwo miasta Świdnik upamiętniło zasługi Stanisława Kamińskiego nazywając jego imieniem jedną z ulic na osiedlu Lotniczym. Pośmiertnie otrzymał także honorowe wyróżnienie Amicus Civitatis nadawane przez Burmistrza Świdnika^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Kamiński Stanisław
• Polska Technika Lotnicza – Materiały Historyczne 27 (10/2006). smil.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-12)].