Stanisław Kamocki

Stanisław Kamocki
Stefan Kozłowski
Ilustracja
Stanisław Kamocki autoportret, 1943
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1875
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 lipca 1944
Zakopane

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Stanisław Józef Juliusz Kamocki ps. Stefan Kozłowski (ur. 18 listopada 1875 w Warszawie, zm. 10 lipca 1944 w Zakopanem) – malarz i grafik, młodopolski pejzażysta.

Studiował w latach 1891 – 1900 pod okiem Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, a w 1901 i 1902 roku w Paryżu. W trakcie I wojny światowej służył w I Brygadzie Legionów Polskich. Mieszkał w Krakowie i Zakopanem, gdzie posiadał własną pracownię. Od roku 1919 kierował katedrą pejzażu w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 1937 roku został mianowany profesorem zwyczajnym. Od roku 1942 uczył malarstwa w zakopiańskiej Państwowej Szkole Góralskiej Sztuki Ludowej. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (od 1906 roku), Wiedeńskiej Secesji (1911 – 1918), warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i Towarzystwa Sztuka Podhalańska. Został pochowany na starym cmentarzu w Zakopanem (kw. P-I-27)[1].

Grób Stanisława Kamockiego na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku

Uchodził za jednego z najzdolniejszych uczniów Stanisławskiego, za jednego z najwierniejszych kontynuatorów malarstwa pejzażowego. Początkowo tworzył wielkoformatowe obrazy na płótnie, w latach dwudziestych XX wieku niemal wyłącznie na tekturze. Malował w plenerze, utrwalał widoki Wołynia, Podola, okolic Krakowa i Tatr, niekiedy przedstawiał dekoracyjne martwe natury.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grób Stanisława Kamockiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Stanisława Kamockiego na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku
Stanisław Kamocki autoportret.jpg
Stanisław Kamocki autoportret, 1943 r.