Stanisław Kublin
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 15 kwietnia 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 9 czerwca 1979 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1914–1945 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska | szef sanitarny |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Stanisław Leon Kublin ps. „Krak” (ur. 15 kwietnia 1895 w Rzeszowie, zm. 9 czerwca 1979 tamże) – podpułkownik lekarz Wojska Polskiego i Armii Krajowej, doktor wszech nauk medycznych.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Leona, nauczyciela, i Julii z Bednarskich. Był starszym bratem Kazimierza (1897–1918)[1].
W 1913 roku złożył maturę w c. k. II Gimnazjum w Rzeszowie[2]. W październiku tego roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie[1].
16 sierpnia 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich. Został przydzielony do 16. kompanii IV batalionu 2 pułku piechoty. W jego szeregach walczył na froncie karpackim. W styczniu 1915 roku został wzięty do niewoli pod Zieloną, skąd najpewniej zbiegł[1].
Ukończył sześciomiesięczny Kurs Szefów Służby Zdrowia Wielkich Jednostek przy Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie[1]. Na stopień podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów zdrowia, grupa lekarzy[3][4]. W tym samym czasie pełnił służbę w 52 pułku piechoty w Złoczowie na stanowisku starszego lekarza[5]. W czasie kampanii wrześniowej walczył jako szef służby zdrowia 12 Dywizji Piechoty. W czasie okupacji był szefem sanitarnym Inspektoratu Rzeszów Armii Krajowej[6]. W 1944 roku podczas akcji „Burza” organizował szpitale polowe. Za działalność konspiracyjną aresztowany i więziony przez NKWD i UB[6].
Po wojnie pełnił funkcję naczelnego lekarza w Rzeszowie, a następnie dyrektora Wojewódzkiej Przychodni Specjalistycznej w Rzeszowie. Był wieloletnim nauczycielem w rzeszowskim Medycznym Studium Zawodowym[6]. Zmarł 9 czerwca 1979 roku w Rzeszowie. Został pochowany cmentarzu Pobitno w Rzeszowie[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości – 24 października 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[7][8][9][10]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami[1]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”[1]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[11]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Sprawozdanie 1913 ↓, s. 97.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 474.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 369.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 608.
- ↑ a b c Rzeszowianie 2018 ↓, s. 17.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932 roku, s. 196.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 369, tu błędnie odznaczony Medalem Niepodległości.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-09]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-09]..
Bibliografia
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. II Gimnazyum w Rzeszowie za rok szkolny 1913. Rzeszów: Nakładem funduszu naukowego, 1913.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rzeszowianie w walce o niepodległość 1918 : Zestawienie biograficzno-bibliograficzne w wyborze. Ewa Lelek (oprac.). Rzeszów: Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie, 2018.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Żołnierze Niepodległości : Kublin Stanisław Leon. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-16].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).