Stanisław Lenartowicz

Stanisław Lenartowicz
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1921
Dianowo, obwód niżnonowogrodzki, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

28 października 2010
Wrocław, Polska

Zawód

reżyser
scenarzysta

Lata aktywności

1955–1993

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Wrocław, tablica pamiątkowa na ścianie budynku Wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych
Grób Stanisława Lenartowicza na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu (sektor 7, rząd 5)

Stanisław Lenartowicz (ur. 7 lutego 1921 w Dianowie (Дианово)[1], zm. 28 października 2010 we Wrocławiu[2]) – polski reżyser i scenarzysta filmowy. Jeden z twórców polskiej szkoły filmowej.

Życiorys

Wychowywał się i mieszkał do 1944 w Landwarowie koło Wilna, w rodzinie kolejarskiej; syn Michała Lenartowicza (1879–1957)[3], zawiadowcy miejscowego Odcinka Drogowego II kl. PKP[4] i Bronisławy z d. Krążowskiej (1889–1963).

W czasie II wojny światowej był żołnierzem 7 Brygady Armii Krajowej na Wileńszczyźnie[5]. W okresie od 5 sierpnia 1944 do 9 stycznia 1946 przebywał w obozie pracy w Kałudze (jedn. woj. nr 36990, 361 zpp). Repatriowany w 1946[6].

Studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego (1946), na Wydziale Reżyserii PWSF w Łodzi (1948–1951).[1] Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Realizator filmów oświatowych w WFO w Łodzi (1952–1954), następnie filmów fabularnych w WFF we Wrocławiu (1956–1983) - gdzie zrealizował 22 filmy.[7] W latach 1989–1991 członek Komitetu Kinematografii.

Odznaczony między innymi Nagrodą Miasta Wrocławia (1959), Złotym Krzyżem Zasługi (1959)[8], Złotym Medalem „Gloria Artis” (2008)[9].

Miał 6 rodzeństwa, m.in. siostrę Irenę Will-Lenartowicz (1923–2014), plastyczkę.[10]

Zmarł w wieku 89 lat, został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu.

Filmografia

Nagrody filmowe

  • 2008: Nagroda („Kryształowy Dzik”, nagroda za całokształt twórczości na I Festiwalu Reżyserii Filmowej w Świdnicy)
  • 2008: Nagroda (Specjalny „Miś BAREJAdy” na 6. Przeglądzie Filmów Komediowych i Niezależnych „Barejada” w Jeleniej Górze)
  • 2008: Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich (za dorobek życia)
  • 1971: Czerwone i złote – Valladolid (MFF), nagroda Związku Hiszpańskich Pisarzy Filmowych
  • 1968: Upiór – Triest (MFF Fantastycznych), dyplom

Przypisy

  1. a b Stanisław Lenartowicz. Wędrowiec z Wilna, film dokumentalny 2013
  2. Zmarł nestor polskich reżyserów Stanisław Lenartowicz. gazeta.pl. [dostęp 2010-10-22].
  3. daty z grobowca rodzinnego we Wrocławiu
  4. Rocznik Kolejowy 1930, Związek Prawników PKP Warszawa 1930; Rocznik Kolejowy 1931-32, Związek Prawników PKP Warszawa 1931; Rocznik Komunikacyjny 1933–1934, Związek Prawników i Ekonomistów Kolejowych RP Warszawa 1933
  5. Janusz Bohdanowicz, 7 Brygada Wilhelma Armia Krajowa Okręg Wileński, wyd. II, Warszawa 2008
  6. Szczegóły. [dostęp 2019-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
  7. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 475.
  8. Stanisław Lenartowicz. filmpolski.pl. [dostęp 2010-10-22].
  9. Uroczystość wręczenia medali Gloria Artis. mkidn.gov.pl, 19 grudnia 2008.
  10. https://www.myheritage.pl/names/bronis%C5%82awa_lenartowicz

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grób Stanisława Lenartowicza.jpg
Autor: Agrezt, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Stanisława Lenartowicza na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu (sektor 7, rząd 5)
Stanisław Lenartowicz. Wrocław, tablica pamiątkowa na ścianie budynku Wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych.jpg
Autor: Aw58, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wrocław, tablica pamiątkowa na ścianie budynku Wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych