Stanisław Lenczewski
Data i miejsce urodzenia | 2 października 1917 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 sierpnia 1986 |
Zawód, zajęcie | rzemieślnik, polityk |
Stanowisko | poseł na Sejm PRL VI kadencji (1972–1976), wiceprezydent Gdańska (1946–1947), wicewojewoda gdański |
Partia | Stronnictwo Demokratyczne (1951–1986) |
Odznaczenia | |
Stanisław Lenczewski (ur. 2 października 1917 w Warszawie, zm. 10 sierpnia 1986 tamże) – polski rzemieślnik i działacz społeczny, wiceprezydent Gdańska (1946–1947), poseł na Sejm PRL VI kadencji (1972–1976), wicewojewoda gdański. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys
Był synem Jana i Jadwigi. W latach 1936–1939 studiował na Wydziale Elektrotechniki Politechniki Gdańskiej, uzyskując wykształcenie wyższe niepełne. Po powrocie do Warszawy zatrudniony w warsztacie elektrotechnicznym. Pomagał w montowaniu nielegalnych radioodbiorników. W 1944 walczył w powstaniu warszawskim, podczas którego został ranny, a później aresztowany.
W 1945 ponownie znalazł się w Gdańsku, gdzie podjął pracę w Ministerstwie Administracji Publicznej. Mianowano go wiceprezydentem Gdańska, a później zatrudniono w Urzędzie Wojewódzkim, którego był współorganizatorem. Sprawował funkcję wicewojewody gdańskiego.
W 1947 wrócił do Warszawy i założył prywatny warsztat radiotechniczny. Kontynuował naukę w Studium Ekonomicznym Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Działał w samorządzie rzemieślniczym: w 1972 objął funkcję prezesa Zarządu Związku Izb Rzemieślniczych, później był przewodniczącym Rady Centralnego Związku Rzemiosła.
Od maja 1951 działał w Stronnictwie Demokratycznym. Był m.in. wiceprzewodniczącym Stołecznego Komitetu partii (1967–1968) i wiceprzewodniczącym Centralnego Komitetu (1973–1981), a także członkiem prezydium CK (1969–1973, 1981–1986). Od 1961 do 1969 zasiadał w Stołecznej Radzie Narodowej. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm z okręgu Warszawa–Wola. Był członkiem Komisji Drobnej Wytwórczości, Spółdzielczości Pracy i Rzemiosła oraz Komisji Handlu Wewnętrznego. W 1981 został wybrany na honorowego przewodniczącego Krajowej Rady Rzemiosła. Był członkiem zarządu Cechu Elektryków.
Odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej, Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżami Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego, Złotą Honorową Odznaką Rzemiosła i Odznaką „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”.
Żonaty z Zofią Lenczewską[1]. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 59B-VI-10)[2].
W czasie studiów przyjęty do Polskiej Korporacji Akademickiej „Z.A.G. Wisła” w Gdańsku[3].
Przypisy
Bibliografia
- (red. Wiktoria Beczek, Andrzej Rajewski, Władysław Witold Spychalski), Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. T. 4. Nasi przedstawiciele: noty biograficzne posłów SD w Sejmie PRL w kadencjach V, VI, VII, Warszawa 1980, s. 61
- Juliusz Smoczyński, Warszawie i rzemiosłu, „Kurier Polski”, nr 143 z 23 lipca 1984, s. 5
- Zmarł Stanisław Lenczewski, „Tygodnik Demokratyczny”, nr 34 z 24 sierpnia 1986, s. 2
- Zmarł Stanisław Lenczewski, „Kurier Polski”, nr 154 z 12 sierpnia 1986, s. 1–2; „Kurier Polski”, nr 155 z 13 sierpnia 1986, s. 2 (nekrologi)
- Strona sejmowa posła VI kadencji
- Informacje w BIP IPN
Media użyte na tej stronie
Baretka Odznaki Zasłużony Działacz Stronnictwa Demokratycznego