Stanisław Leszek Bagdziński

Stanisław Leszek Bagdziński
Data i miejsce urodzenia

29 września 1935
Włocławek

Data i miejsce śmierci

21 września 1997
Włocławek

Zawód, zajęcie

ekonomista, nauczyciel akademicki, urzędnik państwowy

Alma Mater

Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Łodzi

Stanowisko

wicewojewoda włocławski (1975–1988)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Leszek Bagdziński (ur. 29 września 1935 we Włocławku, zm. 21 września 1997 tamże[1]) – polski ekonomista, nauczyciel akademicki i urzędnik państwowy, profesor nauk ekonomicznych, w latach 1975–1988 wicewojewoda włocławski.

Życiorys

Urodził się w rodzinie inteligenckiej jako syn Zenona (ur. 1903) i Józefy z domu Papuzińskiej (ur. 1906). W 1953 został absolwentem Technikum Chemicznego we Włocławku, zaś w 1958 ukończył studia z ekonomiki przemysłu w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Łodzi. W 1974 pod kierunkiem Ryszarda Gałeckiego obronił na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego pracę doktorską pt. Przemiany struktury przestrzennej i funkcjonalnej włocławskiego układu osadniczego. W 1985 habilitował się na podstawie rozprawy pt. Funkcja średniej wielkości miasta w rozwoju społeczno-ekonomicznym. 24 marca 1995 został profesorem nauk ekonomicznych. Od 1974 był pracownikiem naukowym Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu kolejno jako wykładowca, docent, profesor nadzwyczajny i zwyczajny, na tej uczelni kierował Katedrą Integracji Europejskiej i Studiów Regionalnych. W działalności naukowej specjalizował się w zakresie gospodarki przestrzennej, polityki gospodarczej i lokalnej, został autorem łącznie około 100 prac naukowych[2][3].

Działał w różnych organizacjach naukowych. Od 1978 do 1984 był założycielem i prezesem włocławskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, a od 1980 do 1988 zasiadał w krajowym zarządzie tej organizacji. W latach 1985–1989 należał do Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej. Od 1992 był członkiem Rady Towarzystw Naukowych przy prezydium Polskiej Akademii Nauk, od 1995 przewodniczącym Sekcji Ekonomii w Komitecie Badań Naukowych PAN; działał też jako konsultant Komitetu Prognoz „Polska w XXI wieku” i zasiadał w Komitecie Badań Rejonów Uprzemysłowionych PAN. Od 1992 do śmierci kierował Włocławskim Towarzystwem Naukowym, przyczynił się do powołania Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku. Działał w Podkomitecie Polityki Regionalnej i Rozwoju Obszarów Wiejskich przy Komitecie Ekonomicznym Rady Ministrów[2][1].

Od 1958 pracował jako inspektor we włocławskim oddziale Narodowego Banku Polskiego, zaś od 1961 do 1963 jako ekonomista w Toruńskich Zakładach Włókien Sztucznych Delegatura „Kujawy”. Od 1963 kierował miejską komisją planowania we Włocławku, od 1975 do 1978 – wojewódzką komisją planowania. Od 1 czerwca 1975 do 11 lipca 1988 pełnił funkcję wicewojewody włocławskiego[4]. Jego postaci poświęcono opublikowaną w 2005 książkę Stanisław Leszek Bagdziński (1935–1997). Życie i działalność, został też patronem Biblioteki Naukowej Włocławskiego Towarzystwa Naukowego[5].

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim (1979) oraz Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987)[2].

Życie prywatne

Od 1962 żonaty z Wiesławą z domu Malinowską, miał z nią syna. Pochowano go na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Bagdziński Stanisław Leszek. Gazeta Wyborcza Bydgoszcz, 1 marca 2001. [dostęp 2020-06-06].
  2. ↑ a b c d Stanisław Leszek Bagdziński. historiawloclawka.pl. [dostęp 2020-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-06)].
  3. ↑ Prof. dr hab. Stanisław Leszek Bagdziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-06-06].
  4. ↑ Wykaz wicewojewodów z lat 1973–2011 dla województw bydgoskiego, toruńskiego, włocławskiego i kujawsko-pomorskiego. e-gmina.pl. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)].
  5. ↑ Stanisław Leszek Bagdziński (1935–1997). Życie i działalność. Włocławskie Towarzystwo Naukowe. [dostęp 2020-06-06].

Bibliografia