Stanisław Leuta

Stanisław Leuta
Pełne imię i nazwiskoStanisław Wikientjewicz Leuta
Data i miejsce urodzenia20 stycznia?/ 2 lutego 1903
Mikołajów
Data i miejsce śmierci28 stycznia 1980
Moskwa
Wzrost176 cm
Pozycjanapastnik/pomocnik
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1917–1920Sporting Mikołajów?(?)
1921RGO Moskwa?(?)
1922–1931Promkoopieracija Moskwa?(?)
1928–1932reprezentacja Rosyjskiej FSRR?(?)
1928–1935reprezentacja Moskwy?(?)
1932–1933Dukat Moskwa?(?)
1934–1938Spartak Moskwa33(3)
1939–1940Spartak-kłubnaja Moskwa?(?)
1941Spartak Moskwa?(?)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1931–1935 ZSRR7(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1939Spartak Mińsk
1956–1958DJuSSz Spartak Moskwa (asystent)
1958Zirka Kirowohrad
1959Spartak Uljanowsk
1961Spartak Nalczyk
1965Spartak Sarańsk
1966Urałan Elista (asystent)
1967Spartak Sarańsk

Stanisław Wikientjewicz Leuta, ros. Станислав Викентьевич Леута (ur. 20 stycznia?/ 2 lutego 1903 w Mikołajowie, Imperium Rosyjskie, zm. 28 stycznia 1980 w Moskwie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz pochodzenia białoruskiego, grający na pozycji napastnika lub pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Dzieciństwo spędził w guberni chersońskiej, dokąd przeprowadzili się jego rodzice ze wsi Nowy Dwór guberni wileńskiej na Białorusi. Podczas trwania wojny domowej w Rosji walczył w Armii Czerwonej.

W 1917 rozpoczął karierę piłkarską w zespole Sporting Mikołajów. W 1921 wyjechał do Moskwy, gdzie bronił barw klubów RGO, MKS, Krasnaja Priesnia, Piszewiki, Promkoopieracija, które byli historycznymi poprzednikami moskiewskiego Spartaka. W latach 1932-1933 występował w drużynie Dukat Moskwa, po czym powrócił do Spartaka Moskwa[1]. Również w latach 1928-1932 bronił barw reprezentacji Rosyjskiej FSRR w mistrzostwach ZSRR i w 1928-1935 reprezentacji Moskwy w mistrzostwach Rosyjskiej FSRR. W 1941 zakończył karierę piłkarza.

Kariera reprezentacyjna

20 sierpnia 1931 roku debiutował w reprezentacji ZSRR w wygranym 3:2 meczu z Turcją. Ogółem zagrał w reprezentacji 7 meczów nieoficjalnych i strzelił 1 gola.

Kariera trenerska

Karierę szkoleniowca rozpoczął jeszcze będąc piłkarzem. W kwietniu-maju 1939 stał na czele Spartaka Mińsk.

W 1942 roku został oskarżony o antysowiecką agitację, siedział w Wosturallagie, (Tawda, obwód swierdłowski), a potem skierowany na osiedle specjalistyczne w Norylsku[2], które opuścił w latach 50. XX wieku.

W 1956 rozpoczął pracę w Szkole Sportowej Spartak Moskwa. W lipcu 1958 został mianowany na stanowisko starszego trenera Zirki Kirowohrad, którym kierował do końca 1958 roku[3]. Następnie prowadził kluby Spartak Uljanowsk (1959), Spartak Nalczyk (1961) i Spartak Sarańsk (1965, 1967). W pierwszej połowie 1966 roku pomagał trenować Urałan Elista.

W latach 1960-1970 pracował w Federacji Futbolu Rosyjskiej FSRR.

28 stycznia 1980 zmarł w Moskwie w wieku 77 lat. Został pochowany na działce nr 27 na Cmentarzu Wagańkowski[4].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

Spartak Moskwa
  • mistrz ZSRR: 1936 (j), 1938
  • wicemistrz ZSRR: 1937
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1936
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1938
Promkoopieracija Moskwa
  • mistrz Rosyjskiej FSRR: 1928, 1931
  • brązowy medalista Mistrzostw Rosyjskiej FSRR: 1932
reprezentacja Moskwy
  • zwycięzca Spartakiady: 1928, 1931, 1932, 1935

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Статистика Спартак Москва: Станислав Леута - Fanat1k.ru
  2. ↑ Леута Станислав Викентьевич
  3. ↑ Історія клубу | Офіційний сайт футбольного клубу "Зірка" Кіровоград
  4. ↑ Спортивный некрополь. Леута Станислав Викентьевич (1903-1980)

Bibliografia

Kariera szkoleniowa
Trenerzy Zirki Kropywnycki
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n tymczasowo
Trenerzy Spartaka Nalczyk
  • Żukowski (1938)
  • Smiechow (1946)
  • Czumburidze (1952)
  • Czichradze (1953–54)
  • Abramjan (1955)
  • Bastian (1956)
  • Pozdniakow (1957)
  • Sujetin (1959)
  • Czumburidze (1960)
  • Leuta (1961)
  • Nowikow (1962)
  • Swirski (1963)
  • Czichradze (1964–65)
  • Kotow (1966)
  • Chołodkow (1967–68)
  • Kotow (1969)
  • Kirsz (1969–71)
  • Czichradze (1972)
  • Szczerbatienko (1972)
  • Czichradze (1973)
  • Krutikow (1974–75)
  • Naurzokow (1976)
  • Zołotuchin (1976–78)
  • Krutikow (1979)
  • Apszew (1980–82)
  • Esztriekow (1983–89)
  • Ałdyszew (1989–91)
  • Tlarugow (1992–93)
  • Naurzokow (1994)
  • Sinicyn (1995)
  • Kumykow (1996–98)
  • Ziernow (1998)
  • Chancew (1998–2000)
  • Ponomariow (2000)
  • Gubżiew (2001[A])
  • Jeszugow (2001–03)
  • Krasnożan (2004–10)
  • Esztriekow (2011)
  • Taszujew (2011–12)
  • Szipszew (2012–13)
  • Bidżijew (od 2014)
  1. ↑ tymczasowo
Trenerzy Mordowiji Sarańsk
  • Gawriłow (1961)
  • Masiechnowicz (1961)
  • Kublicki (1962–63)
  • Pietrow (1963)
  • Sokołow (1964–65)
  • Bobrow (1965[A])
  • Leuta (1965[A])
  • Grieczisznikow (1966)
  • Czerkasow (1967)
  • Leuta (1967[A])
  • Zarubin (1967)
  • Nikiforow (1968–69)
  • Michalow (1970–71)
  • Bierieckij (1972)
  • Nikiforow (1980)
  • Kaługin (1980–84)
  • Zołkin (1985–86)
  • Slesariew (1986[A])
  • Kaługin (1986–87)
  • Silagadze (1989)
  • Cariow (1990)
  • Fiodorow (1990)
  • Jerofiejew (1991)
  • Sołowjow (1992–94)
  • Smirnow (1994[A])
  • Tretjakow (1994)
  • Korolow (1995–96)
  • Bibikow (1997–98)
  • Jerofiejew (1998)
  • Biessonow (1999)
  • Guba (1999)
  • Chomutiecki (2000–04)
  • Lewin (2004[A])
  • Diergacz (2004)
  • Utkin (2005–08)
  • Szczerbaczenko (2009–12)
  • Bibikow (2012[A])
  • Munteanu (2012–13)
  • Yeşilova (2013[A])
  • Podpały (2013)
  • Mustafin (2013)
  • Maksymow (2013–14)
  • Siomin (od 2014)
  1. ↑ a b c d e f g h tymczasowo

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.