Stanisław Mika
Stanisław Mika (ur. 6 maja 1931 w Warszawie, zm. 22 września 2017 tamże) – polski psycholog należący do grupy pionierów polskiej psychologii społecznej.
Po stażu w Center for Group Dynamics w Ann Arbor w Michigan, przeniósł na polski grunt idee wypracowane przez amerykańską szkołę psychologii społecznej którą tworzyli: Leon Festinger, Milton Rokeach, Harold Kellety, Dorwin Cartwright i Muzafer Sherif.
Karierę naukową rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem Tadeusza Tomaszewskiego i do odejścia na emeryturę związany był z Wydziałem Psychologii tej uczelnią. W roku 1975 uzyskał tytuł profesora.
Był jednym z założycieli Europejskiego Towarzystwa Psychologii Społecznej pozostając przez dwie kadencje członkiem zarządu Towarzystwa oraz Polskiego Towarzystwa Psychologii Społecznej.
Do końca swoich dni był dziekanem Wydziału Psychologii Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania.
Ważniejsze publikacje
- Wstęp do psychologii społecznej (1972)
- Psychologia społeczna (1981)
- Jak modyfikować własne zachowanie? (1987)
- O różnych drogach samodoskonalenia (1992)
- Psychologia społeczna dla nauczycieli, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 1998, ss. 257, ISBN 83-86770-87-2
Bibliografia
- Zasłużeni dla Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego - Stanisław Mika
- Wykaz profesorów i docentów Uniwersytetu Warszawskiego. Dane biograficzne, "Roczniki Uniwersytetu Warszawskiego", tom 10 (redaktor Ludwik Bazylow), 1971, s. 76
Linki zewnętrzne
- Europejskie Towarzystwo Psychologii Społecznej (ang.)
- Polskie Towarzystwo Psychologii Społecznej. psps.psychologia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)].