Stanisław Mikke

Stanisław Mikke
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzeniaStanisław Wojciech Mikke
Data i miejsce urodzenia11 września 1947
Łódź
Data i miejsce śmierci10 kwietnia 2010
Smoleńsk
Przyczyna śmiercikatastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku
Miejsce spoczynkuCmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcieadwokat
UczelniaUniwersytet Warszawski
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej
Grób na wojskowych Powązkach
Tablica upamiętniająca adwokatów, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej na budynku Naczelnej Rady Adwokackiej przy
ul. Świętojerskiej 16 w Warszawie

Stanisław Wojciech Mikke (ur. 11 września 1947 w Łodzi, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski adwokat, sędzia Trybunału Stanu, prawnik, pisarz, działacz społeczny, wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, redaktor naczelny miesięcznika „Palestra”.

Życiorys

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta w Częstochowie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Swoje dorosłe zawodowe życie związał z Warszawą, ale rozpoczął pracę jako prawnik w prokuraturze w Częstochowie[1].

Od lat 80. pracował jako adwokat w Warszawie. Działał w samorządzie adwokackim. Był członkiem Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie, gdzie prowadził szkolenia dla aplikantów. W latach 1993–2010 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Palestra”. Od roku 1998 przewodniczył Komisji Etyki przy Naczelnej Radzie Adwokackiej. W latach 1997–2001 był sędzią Trybunału Stanu[2]. Od 2000 zasiadał w radzie naukowej Ośrodka Badawczego Adwokatury im. adw. Witolda Bayera. W 2008 był inicjatorem i współtwórcą wystawy i albumu Adwokaci polscy Ojczyźnie, a w 2010 wystawy Adwokaci – Ofiary Katynia przy kościele św. Anny w Warszawie (kwiecień 2010) i w Alejach Ujazdowskich (maj 2010). Przez trzy kadencje był wiceprzewodniczącym Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa – zastępcą Władysława Bartoszewskiego.

Zaangażowany w ujawnienie zbrodni katyńskich. Brał udział w pracach ekshumacyjnych ofiar zbrodni katyńskiej w Katyniu, Charkowie, Miednoje i Bykowni. Efektem tych prac były dwie książki, w tym Śpij, mężny... w Katyniu, Charkowie i Miednoje, której drugie, poszerzone wydanie opuściło prasę drukarską 9 kwietnia 2010. Pierwsze egzemplarze zabrał z sobą do samolotu lecącego 10 kwietnia 2010 na uroczystości do Katynia. Ponadto opublikował książki: Dopóki żyję, nie nadejdzie, Słodkie cytryny, a także kilkaset felietonów o tematyce społeczno-prawnej oraz liczne opowiadania.

Był konsultantem filmów Krzysztofa Kieślowskiego: Dekalog V, Krótki film o zabijaniu oraz Bez końca. Krótki film o zabijaniu zainspirowany został jego opowiadaniem.

Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.

26 kwietnia został pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[3] (kwatera K II, rząd 1, grób 8[4]).

Odznaczenia i upamiętnienie

W 1995 otrzymał odznakę Adwokatura Zasłużonym oraz Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”. W 2001 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. 16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[6]. Tego samego dnia pośmiertnie został wyróżniony Medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”[7].

4 kwietnia 2012 na budynku siedziby Naczelnej Rady Adwokackiej przy ul. Świętojerskiej 16 w Warszawie odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą czterem ofiarom katastrofy smoleńskiej pochodzącym ze środowiska adwokackiego, w tym Stanisławowi Mikke[8].

25 lutego 2016 Rada m.st. Warszawy na wniosek Naczelnej Rady Adwokackiej nadała nazwę Stanisława Mikkego ulicy położonej po wschodniej stronie ul. Czerniakowskiej[9], w bezpośrednim sąsiedztwie sądów gospodarczych.

Publikacje książkowe

  • Śpij, mężny... w Katyniu, Charkowie i Miednoje, przedmowa Zbigniew Brzeziński (1998, wyd. 2 uzup. 2010, wyd. 3, z przedmową Andrzeja Michałowskiego, Wydawnictwo LTW 2011)
  • Dopóki żyję, nie nadejdzie (1982)
  • Słodkie cytryny (1987)
  • Spadek po bigamiście (1991)
  • Bez togi... o prawie, historii, psychologii oraz obowiązkach względem Ojczyzny i Adwokatury, oprac. Adam Redzik (2011)

Przypisy

  1. ↑ Związani z Częstochową: Kochanowski, Mikke, Kaczorowski (pol.). gazeta.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2012-04-11].
  2. ↑ M.P. z 1997 r. nr 82, poz. 790
  3. ↑ Uroczystości pogrzebowe Stanisława Mikkego (pol.). interia.pl, 2010-04-26. [dostęp 2010-04-26].
  4. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2016-02-11].
  5. ↑ M.P. z 2001 r. nr 10, poz. 159
  6. ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587.
  7. ↑ Uchwała Nr 691/2010 Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 16 kwietnia 2010 r.. krs.pl, 2010-04-16. [dostęp 2018-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)].
  8. ↑ Odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary katastrofy smoleńskiej (pol.). warszawa.naszemiasto.pl. [dostęp 2013-04-22].
  9. ↑ Uchwała nr XXIV/606/2016 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 25 lutego 2016 r. w sprawie nadania nazwy ulicy w Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy. W: Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego poz. 2622 [on-line]. 16 marca 2016. [dostęp 2021-05-17].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tablica upamiętniająca adwokatów, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej na budynku przy ul. Świętojerskiej 16 w Warszawie.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tablica upamiętniająca adwokatów, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej na budynku Naczelnej Rady Adwokackiej przy ul. Świętojerskiej 16 w Warszawie
Stanisław Mikke grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Stanisława Mikke na Wojskowych Powązkach