Stanisław Możejko

Stanisław Możejko
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1954
Szczecin

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 2017
Świnoujście

Prezydent Świnoujścia
Okres

od listopada 1998
do 28 kwietnia 2000

Poprzednik

Krzysztof Adranowski

Następca

Janusz Dziekoński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Możejko (ur. 13 kwietnia 1954 w Szczecinie, zm. 12 kwietnia 2017 w Świnoujściu) – polski samorządowiec, inżynier i dziennikarz, działacz NSZZ „Solidarność”, w latach 1998–2000 prezydent Świnoujścia, radny w latach 1990–1994 i 1998–2010, a także wydawca i redaktor naczelny lokalnego tygodnika Nowy Wyspiarz.

Życiorys

Ukończył Technikum Budowy Okrętów w Szczecinie i Wydział Elektryczny Politechniki Szczecińskiej.

Do NSZZ „Solidarność" wstąpił we wrześniu 1980 i zaangażował się w organizowanie samorządu pracowniczego na podstawie założeń Sieci. Od 13 grudnia 1981 był współorganizatorem Tymczasowego Komitetu Zakładowego NSZZ „Solidarność" w Morskiej Stoczni Remontowej w Świnoujściu. Od 30 sierpnia do 8 grudnia 1982 był internowany w obozie w Wierzchowie. Od 11 listopada 1983 do 21 stycznia 1984 tymczasowo aresztowany w areszcie śledczym w Szczecinie, w związku z działalnością w zdelegalizowanej „Solidarności”[1].

W latach 1982–1989 był współorganizatorem podziemnej poligrafii i kolportażu prasy podziemnej na terenie Świnoujścia. W latach 1983–1989 współtwórca i przywódca miejskiej struktury podziemnej „Solidarności” w Świnoujściu. W marcu 1983 zwolniony z pracy za wręczanie kobietom z okazji Dnia Kobiet kart z życzeniami sygnowanych przez „Solidarność”. W latach 1983–1987 pracownik Żeglugi na Odrze w Świnoujściu. Od jesieni 1984 członek Rady Koordynacyjnej „Solidarności” Regionu Pomorze Zachodnie. W listopadzie 1986 organizator Komitetu Założycielskiego „Solidarności” w Morskiej Stoczni Remontowej w Świnoujściu. W latach 1987–1988 pełnomocnik Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”.

W 1989 pełnomocnik Międzyzakładowego Komitetu Organizacyjnego NSZZ „Solidarność” Regionu Pomorza Zachodniego ds. reaktywowania „S”, organizator i przewodniczący Podregionu Świnoujście. W latach 1989–1992 delegat na Walne Zjazdy Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Pomorze Zachodnie, członek Prezydium Zarządu Regionu, a w 1992 delegat na III Krajowy Zjazd Delegatów. W latach 1990–1994 i 1998–2010 radny, członek Zarządu Miasta Świnoujście. Od 1996 organizator i działacz Społecznego Komitetu Budowy Tunelu pod rzeką Świną w Świnoujściu.

W 1998 pełnomocnik Komitetu Wyborczego Akcja Wyborcza Solidarność w Świnoujściu[2]. Od listopada 1998 do 20 kwietnia 2000 prezydent Świnoujścia. W czasie swojej prezydentury zerwał kontrakt na oczyszczanie z poniemieckich min basenu Mulnik z firmą Polskie Ratownictwo Okrętowe z Gdyni[3]. W latach 1997–2010 wydawca lokalnego tygodnika „Nowy Wyspiarz”, a w latach 2002–2010 również redaktor naczelny tego czasopisma[4].

W 2005 poparł Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich.

W wyborach samorządowych w 2010 ubiegał się o mandat radnego z komitetu Platformy Obywatelskiej, lecz nie zdobył mandatu.

Śmierć

W nocy z 10 na 11 kwietnia 2017 z powodu zasłabnięcia trafił do szpitala miejskiego w Świnoujściu, gdzie na skutek zatrzymania krążenia zmarł dzień przed swoimi 63 urodzinami[5][6].

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie