Stanisław Nałęcz-Korzeniowski
| Pełne imię i nazwisko | Stanisław Marian Andrzej Korzeniowski h. Nałęcz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 listopada 1899 |
| Data i miejsce śmierci | 16 marca 1974 |
| Konsul RP we Frankfurcie nad Menem | |
| Okres | od 1934 |
| Poprzednik | Szczęsny Zaleski |
| Następca | Maksymilian Gajdziński |
| Odznaczenia | |
 | |
Stanisław Nałęcz-Korzeniowski (ur. 10 listopada 1899 w Warszawie, zm. 16 marca 1974 w Londynie) – polski oficer wywiadu wojskowego i urzędnik konsularny.
Syn Zygmunta i Jadwiga Witte. Był funkcjonariuszem polskiego wywiadu wojskowego (Oddziału II Sztabu Głównego), którego w stopniu porucznika w 1931 przeniesiono do służby zagranicznej, pełniącego m.in. funkcję wicekonsula poselstwa w Bukareszcie (1932–1933), kier. konsulatu we Frankfurcie nad Menem (1934–1939) oraz radcy departamentu polityczno-ekonomicznego MSZ (1939). W okresie okupacji poszukiwany przez placówkę Gestapo w Ciechanowie[1], przebywał w Rumunii a następnie w Wielkiej Brytanii. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 26-1-17,18)[2][3].
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (18 marca 1932)[4]
Przypisy
- ↑ https://inwentarz.ipn.gov.pl/showDetails?id=200849479&q=policja%20pa%C5%84stwowa&page=140&url=[|typ=0
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KORZENIOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-09-26].
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej 1939
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 65, poz. 87 „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”.