Stanisław Nowodworski
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister sprawiedliwości | |
| Okres | od 24 lipca 1920 |
| Poprzednik | Jan Morawski (p.o.) |
| Następca | |
| Minister sprawiedliwości | |
| Okres | od 28 maja 1923 |
| Przynależność polityczna | Narodowe Chrześcijańskie Stronnictwo Pracy |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prezydent m. st. Warszawy | |
| Okres | od 28 listopada 1921 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Stanisław Marian Nowodworski (ur. 11 października[1] 1873 w Warszawie, zm. 22 września 1931 tamże) – prawnik, polityk, działacz społeczny, minister sprawiedliwości, senator I kadencji w II RP. Syn Jana Nowodworskiego, wnuk Franciszka Nowodworskiego.
Życiorys
Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie, rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Petersburgu, które ukończył w 1897. Następnie powrócił do Warszawy, gdzie odbył aplikację w Sądzie Okręgowym i w 1903 został mianowany adwokatem przysięgłym.
Od 1907 brał udział w pracach Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich. W latach 1914–1915 był członkiem Komitetu Obywatelskiego miasta Warszawy, a w okresie od sierpnia do 11 września 1915 był prokuratorem Trybunału przy Komitecie Obywatelskim. Następnie działał w straży obywatelskiej. W 1916 został wybrany radnym Warszawy. Nowodworski był jednym z założycieli Stronnictwa Chrześcijańsko-Narodowego, które w okresie od listopada 1916 do października 1918 reprezentował w Międzypartyjnym Kole Politycznym.
Od 13 stycznia 1917 przebywał w niemieckich więzieniach w Lauben, a następnie w Modlinie.
Wiosną 1919 ponownie został radnym Warszawy. 1 kwietnia 1919 otrzymał nominację na sędziego Sądu Apelacyjnego. Następnie w okresie od 24 lipca 1920 do 19 czerwca 1921 był ministrem sprawiedliwości w rządzie Wincentego Witosa. 28 listopada 1921 został prezydentem miasta stołecznego Warszawy. Z tej funkcji ustąpił 7 grudnia 1922, kiedy został powołany na członka Naczelnego Trybunału Administracyjnego. 12 listopada 1922 został wybrany – z ramienia Narodowego Chrześcijańskiego Stronnictwa Pracy – senatorem (został przewodniczącym senackiego klubu parlamentarnego swojego stronnictwa). Od 28 maja 1923 do 15 grudnia 1923 ponownie był ministrem sprawiedliwości w rządzie Wincentego Witosa. W maju 1926 otrzymał nominację na sędziego Sądu Najwyższego i zrzekł się mandatu senatora. 29 października 1926 mianowany został członkiem Trybunału Kompetencyjnego, a w 1930 został wiceprzewodniczącym Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP.
Stanisław Nowodworski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera P-3-14)[2].
Przypisy
- ↑ Akt chrztu. [dostęp 2016-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-31)].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JAN NOWODWORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-23].
Bibliografia
- Encyklopedia Warszawy z 1994
- Nowodworski Stanisław w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, t.I. s.58.
Linki zewnętrzne
- Stanisław Nowodworski. Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-16].
- Rząd Obrony Narodowej
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
Media użyte na tej stronie
Wincenty Witos, Polish Prime Minister 1920, 1923,1926, Polish politician of Stronnictwo Ludowe ( Polish Peasant Party)
Godło Rzeczypospolitej Polskiej ustalone Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980)
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Stanisława Nowodworskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera P, rząd 3, grób 14)
Stanisław Nowodworski (1873-1931) – Polish lawyer, Minister of Justice 1920-21, 1923