Stanisław Opaliński

Stanisław Łukasz Opaliński (ur. 1647, zm. 2 czerwca 1704) – starosta niegrodowy guzowski i starosta grodowy nowokorczyński.

Syn Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego i Izabeli Tęczyńskiej, brat Jana i Zofii.

Ożenił się z Marianną Dziulanką, córką dziedzica ze Szczeki. Po jej śmierci wstąpił w związek małżeński z wdową po Wacławie Leszczyńskim, córką Krzysztofa Opalińskiego, Zofią. Po jej śmierci wstąpił do marynarki. Nie pozostawił po sobie potomstwa.

Właściciel: Rytwian, Rudników, a po śmierci bezpotomnie zmarłego brata Jana - Staszowa, Kłody, Rudy, Tuklęczy, Oględowa, Koniemłót i Łubnic.

Podpisał pacta conventa Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku[1]. Poseł sejmiku opatowskiego województwa sandomierskiego na sejm koronacyjny 1676 roku[2].

Brał udział w bitwie pod Wiedniem w 1683, osobiście prowadząc 1200 pieszych, zaciągniętych swoim kosztem. W 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z województwa sandomierskiego[3].

Umarł na morzu. W 1712 siostrzenica Elżbieta Sieniawska sprowadziła ciało do Rytwian, poświęcając mu w kościele pokamedulskim marmurowy pomnik i oddzielną kryptę z sarkofagiem.

Bibliografia

  • Opis historyczny parafii i miasta Staszów do 1918 r.. Staszów: Parafia Rzymsko-Katolicka, 1990.

Przypisy

  1. ↑ Porzadek na seymie walnym electiey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu elekcyey należące vchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego tysiąc sześćset sześćdziesiąt dziewiątego dnia wtorego miesiąca maia. [b.n.s]
  2. ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 245, tu błędnie jako starosta gurowski.
  3. ↑ Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 7.