Stanisław Ostrowski (podpułkownik)

Stanisław Ostrowski
podpułkownik dyplomowany piechoty podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia6 stycznia 1884
Humieńce
Data śmierci?
Przebieg służby
Siły zbrojneWappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki45 Pułk Piechoty
Stanowiskadowódca batalionu
Główne wojny i bitwyI wojna światowa
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Stanisław Ostrowski[a] (ur. 6 stycznia 1884 w Humieńcach, zm. ?) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 6 stycznia 1884[2] w Humieńcach[3]. Po ukończeniu jednorocznej ochotniczej służby wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii został mianowany chorążym rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1910 i wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 56 w Krakowie[4]. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[5], a następnie walczył na I wojnie światowej[6][7][8]. Na stopień porucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1914[9][10], a na stopień nadporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 lutego 1916[11]. Od czerwca 1917 przebywał na froncie włoskim[12]. W 1918 pełnił funkcję II adiutanta, kierującego kancelarią pułkową[13].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 5 września 1919, w stopniu porucznika, został przeniesiony z Batalionu Zapasowego 12 Pułku Piechoty do Departamentu IV Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[14]. Po reorganizacji ministerstwa przeprowadzonej 1 marca 1920 pełnił służbę w Oddziale V Personalnym Sztabu MSWojsk. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[15]. 1 czerwca 1921 nadal pełnił służbę w Oddziale V Sztabu MSWojsk., a jego oddziałem macierzystym był 12 pp w Wadowicach[16].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 227. lokatą w korpusie oficerów piechoty[17]. Później został przeniesiony do 78 Pułku Piechoty w Baranowiczach i przydzielony do Komisji Likwidacyjnej dla Spraw Weryfikacji MSWojsk. w Biedrusku. Obok stopnia wojskowego przysługiwał mu wówczas tytuł „oficer przydzielony do Sztabu Generalnego”[1]. 1 listopada 1922 został „powołany do służby Sztabu Generalnego z prawem jednorocznego doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej”[18]. Z dniem 2 listopada 1923 został przydzielony do 78 pp z równoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny kurs doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie[19]. Z dniem 15 października 1924, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko szefa Oddziału Ogólnego Sztabu[20][21]. Później został przeniesiony z 78 do 12 pp z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w DOK I. We wrześniu 1926 został przeniesiony służbowo do składu osobowego I wiceministra spraw wojskowych i szefa Administracji Armii[22]. Następnie został przeniesiony służbowo do Oddziału IV Sztabu Generalnego. W kwietniu 1927 został mianowany członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego w Warszawie[23], lecz już w listopadzie tego roku został przeniesiony do 45 Pułku Piechoty w Równem na stanowisko dowódcy I batalionu[24]. W marcu 1928 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów piechoty z równoczesnym oddaniem do dyspozycji ministra spraw wewnętrznych[25][26]. Z dniem 31 sierpnia 1928 został przeniesiony do rezerwy z pozostawieniem w administracji ogólnopaństwowej[27].

W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas w grupie oficerów „po ukończeniu 40 roku życia”[28]. W 1938 mieszkał w Krakowie przy ul. biskupa Władysława Bandurskiego[3].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Stanisław II Ostrowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko, a wśród nich płk. art. Stanisława I Ostrowskiego[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 349, 399.
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923, 1924, 1928, 1934.
  3. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-26]..
  4. ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 457, 575.
  5. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 336, 491.
  6. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 379.
  7. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 499.
  8. ↑ a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 639.
  9. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 167.
  10. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 185.
  11. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 205.
  12. ↑ Ostrowski 1924 ↓, s. 56.
  13. ↑ Ostrowski 1924 ↓, s. 57.
  14. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 91 z 2 października 1919 roku, poz. 3385.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 594.
  16. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 54.
  17. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 26.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 1 listopada 1922 roku, s. 820.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923 roku, s. 732.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 października 1924 roku, s. 611.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 41, 150, 342.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 24 września 1926 roku, s. 321.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927 roku, s. 97.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 296.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 88.
  26. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115, 162.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 303.
  28. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 7, 809.
  29. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 28.
  30. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 491.

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Stanisław Ostrowski: Przewrót listopadowy na froncie. (Ze wspomnień osobistych). W: Dwunasty pułk piechoty w dniu wręczenia mu chorągwi przez obywateli ziemi wadowickiej i ku uczczeniu pamięci bitwy pod Leszniowem dnia 1 sierpnia 1920 r. jako w dniu swego święta pułkowego. Wadowice: Nakładem korpusu oficerskiego 12 pp, 1924.

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
AUT Karl-Truppenkreuz BAR.svg
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
AUT KuK Kriegsbande schwertern-gold BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) z okuciem złotych mieczy dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).