Stanisław Ostrowski (pułkownik)

Stanisław Ostrowski
Ilustracja
Stanisław Ostrowski (przed 1933)
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia24 listopada 1880
Żytomierz
Przebieg służby
Siły zbrojneLesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
JednostkiOficerska Szkoła Artylerii
Stanowiskakomendant szkoły
Główne wojny i bitwyI wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Stanisław Ostrowski[a] (ur. 24 listopada 1880 Żytomierzu, zm. ?) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 24 listopada 1880 w Żytomierzu[2].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Od marca 1919 dowodził 9 ćwiczebnym dywizjonem artylerii w Łodzi[3]. 1 września 1919 został mianowany z dniem 28 maja 1919 dowódcą 10 Pułku Artylerii Polowej w Łodzi[4][3][5]. Od 12 lutego 1920 do 1921 dowodził 18 Brygadą Artylerii[6]. Na tym stanowisku 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[7].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W tym samym roku został szefem Wydziału Artylerii Głównej Szkoły Artylerii i Inżynierii. Jako oficer nadetatowy 18 pułku artylerii polowej w Ostrowi Łomżyńskiej został komendantem Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu[1][9]. Stanowisko pełnił od 1 czerwca 1923 do 17 lutego 1927 po czym został przydzielony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[10]. W marcu 1927 został mianowany członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego w Warszawie[11]. Z dniem 31 maja 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[12]. Mieszkał w Warszawie[13]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[14].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Stanisław I Ostrowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko, a wśród nich ppłk. dypl. piech. Stanisława II Ostrowskiego[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 749, 813, 1522.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-26]..
  3. ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 65.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 91 z 2 października 1919 roku, poz. 3356.
  5. ↑ Leroch-Orlot 1929 ↓, s. 9, tu błędnie jako płk art. Klemens Ostrowski.
  6. ↑ Dywizjonierzy i brygadierzy 1927 ↓, s. 40.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 398.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 185.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 670, 736, 1382.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1927 roku, s. 21.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927 roku, s. 97.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 849.
  15. ↑ Na podstawie fotografii.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Stanisław Ostrowski (born 1880).jpg
płk Stanisław Ostrowski
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).