Stanisław Pawłowicz

Stanisław Pawłowicz

kapitan
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1907 Mieczyszczów
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1987 South Croydon
Przebieg służby
Lata służby	1928-1947
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	53 eskadra towarzysząca, dywizjon 305
Stanowiska	pilot nawigator
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Strona z notatnika kpt. Stanisława Pawłowicza zawierająca wykaz wykonanych misji

Stanisław Pawłowicz (ur. 13 czerwca 1907 w Mieczyszczowie; zm. 7 czerwca 1987 w South Croydon) – oficer Wojska Polskiego, pilot w stopniu kapitana Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, kapitan (ang. Flight Lieutnant) Royal Air Force, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari, czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych i trzykrotnie Medalem Lotniczym^[1].

Życiorys

Urodzony w Mieczyszczowie (powiat Brzeżany w województwie tarnopolskim, obecnie terytorium Ukrainy). We wrześniu 1939 roku brał udział w lotach obserwacyjnych w ramach 53 eskadry towarzyszącej przy Armii „Modlin”, wykonując 7 lotów rozpoznawczych. 17 września, wraz ze znaczną częścią personelu lotniczego 53 eskadry przekroczył granicę z Rumunią^[2]. Następnie przez Jugosławię i Włochy udał się do Francji i zgłosił akces do odradzającego się Wojska Polskiego. Został przydzielony do ośrodka szkoleniowego w Clermont Ferrand.

Po klęsce Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskich Sił Powietrznych i otrzymał numer służbowy RAF P-0459^[3]. Od kwietnia 1941 do lutego 1942 roku przeszedł przeszkolenie w 1 Szkole Obserwatorów i Nawigatorów Lotniczych (Air Observer and Navigator School – AONS) i 18 Jednostce Szkolenia Operacyjnego (Operation Training Unit – OTU)^[4].

Ukończył kurs nawigacji lotniczej uprawniający do lotów bojowych. Po ukończeniu kursu został skierowany do 305 dywizjonu bombowego „Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego" (ang. No. 305 Polish Bomber Squadron). W służbie tego dywizjonu wykonał 30 lotów bojowych. W październiku 1942 roku otrzymał Krzyż Srebrny Virtuti Militari^[5].

Po wojnie mimo zgłoszenia chęci powrotu do Polski w kwietniu 1948 roku, pozostał w Wielkiej Brytanii. Zmarł 7 czerwca 1987 w South Croydon Surrey, pochowany na cmentarzu przy Mitcham Road.

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
• Dziennik Bojowy 305 Dywizjonu Bombowego 31.08.1940-29.08.1942
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7. OCLC 830072566.
• Józef Zieliński: 305 Dywizjon Bombowy Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Warszawa: Bellona, 2004. ISBN 83-11-09813-1. OCLC 830544805.