Stanisław Piętak

Stanisław Piętak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1909
Wielowieś

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1964
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Młodość Jasia Kunefała
  • Ucieczka z miejsc ukochanych
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Nagrody

nagroda młodych PAL (1938), nagroda woj. rzeszowskiego (1956)

Nagrobek Stanisława Piętaka

Stanisław Piętak (ur. 3 sierpnia 1909 w Wielowsi, zm. 27 stycznia 1964 w Warszawie) – polski poeta i prozaik.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Karola i Barbary. Był najmłodszym z rodzeństwa, jego siostra Maria urodziła się w 1904 roku, a brat Franciszek w 1907 roku. Jego krewnym był Ferdynand Kuraś, poeta, pisarz ludowy. Ojciec dwukrotnie wyjeżdżał do USA po zarobek. W czasie drugiego wyjazdu ojca wybuchła I wojna światowa. Lata głodu i niepewności naznaczyły go na całe życie. Przyszły poeta w dzieciństwie ciężko chorował, co także miało wpływ na jego późniejszą twórczość. Poezja jego jest wynikiem szoku kulturowego, jaki przeżył młody chłop wychowany w tradycyjnej kulturze wiejskiej z zasadami poezji awangardowej Peipera i Przybosia. Po ukończeniu gimnazjum w Tarnobrzegu, studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, po przerwaniu nauki wyjechał do Warszawy, gdzie pracował w Związku Literatów Polskich i działał w pismach młodzieżowych.

Pod koniec 1937 roku opublikował powieść „Młodość Jasia Kunefała[1], za którą w 1938 roku otrzymał Nagrodę Młodych Polskiej Akademii Literatury[2].

W czasie II wojny światowej przebywał w Wielowsi, współpracował z organizacją „Odwet” Władysława Jana Jasińskiego „Jędrusia” oraz uczestniczył w tajnym nauczaniu.

W 1944 roku brał udział w działalności społecznej i politycznej w Tarnobrzegu, następnie w Lublinie. Rok później wyjechał do Łodzi, gdzie został prezesem tamtejszego Oddziału Związku Literatów Polskich. W 1946 roku poślubił Aleksandrę Kosińską. Jednym z trzech ich synów był Piotr Piętak. Od 1956 roku mieszkał w Warszawie, gdzie pracował w redakcji „Tygodnika Kulturalnego”. Zginął śmiercią samobójczą, wyskakując z okna 27 stycznia 1964 roku. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C2-9-15)[3].

Znaczenie

Był jednym z najwybitniejszych poetów pokolenia okresu międzywojennego oraz wywodzących się z nurtu wiejskiego literatury polskiej. Początkowo związany z awangardą krakowską, później z tzw. czechowiczanką, której największa aktywność literacka przypada na lata trzydzieste XX wieku. Autor nastrojowej, wizyjnej liryki opartej na motywach wiejskich. Na motywach jego powieści zrealizowano w 1987 roku serial telewizyjny Ucieczka z miejsc ukochanych. Od 1965 do 1994 roku była przyznawana nagroda im. Stanisława Piętaka.

Twórczość (wybór)

Poezja

  • Alfabet oczu, 1934;
  • Legenda dnia i nocy, 1935;
  • Obłoki wiosenne, 1938;
  • Linia ognia, 1947;
  • Dom rodzinny, 1947;
  • Imię przyszłości, 1951;
  • Stratowane ustronie (opowieść poetycka), 1952;
  • Bohaterska kronika, 1953;
  • Przymierze z nowymi laty, 1955;
  • Szczęście i cierpienie, 1958;
  • Pośrodku żywiołów, 1960;
  • Zaklinania, 1963.

Proza

Powieści

  • Ziemia odpływa na zachód, 1936;
  • Młodość Jasia Kunefała, 1937[1];
  • Białowiejskie noce, 1939;
  • Ucieczka z miejsc ukochanych, 1948;
  • Łuna, 1949;
  • Bliski kraj, 1956;
  • Ciężkie lato, 1956;
  • Plama, 1963;
  • Odmieniec, 1964.

Opowiadania

  • Front nad Wisłą, 1946;
  • Ostatni półkos, 1949;
  • Wspólna dolina, 1951;
  • W Brzezinach, 1952;
  • Po burzy, 1954;
  • Obce światy, 1955;
  • Upragnione losy, 1959;
  • Matnia, 1962;
  • Zbrodnia rodzinna, 1981.

Szkice

  • Portrety i zapiski, 1963;
  • Notatnik poetycki, 1966.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Kronika literacka - Młody poeta. „Dziennik Bydgoski”. Rok XXXI (nr 257), s. 8, 7 listopada 1937. Bydgoszcz. [dostęp 2021-09-08]. 
  2. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 234. [dostęp 2021-09-08].
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  4. M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1254 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  5. M.P. z 1946 r. nr 93, poz. 175 „w uznaniu zasług położonych dla dobra Demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia Miejskich Zakładów Użyteczności Publicznej, uczelni i licznych warsztatów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego na terenie m. Łodzi”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Stanislaw Pietak.jpg
Stanisław Piętak (1909-1964) - a Polish writer.
Stanisław Piętak (grób).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób poety Stanisława Piętaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie