Stanisław Piłaszewicz
| ||
| Kraj działania |  Polska | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1944 Rafałówka | |
| profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych | ||
| Specjalność: afrykanistyka | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
| Doktorat | 1973 | |
| Habilitacja | 1980 | |
| Profesura | 1989 | |
| Polska Akademia Nauk | ||
| Status | Członek Komitetu Nauk Orientalistycznych | |
| Profesor zwyczajny | ||
| Uniwersytet | Uniwersytet Warszawski | |
Stanisław Piłaszewicz (ur. 11 listopada 1944 w Rafałówce) – polski afrykanista, specjalista w zakresie religii Afryki, kierunków rozwoju literatury Hausa, ustnej literatury Hausa, języka hausa.
Życiorys
W 1968 ukończył afrykanistykę na Uniwersytecie Warszawskim, przedstawiając pracę magisterską History of Wa. Edition of Hausa Texts in Ajami - Transliteration and Commentaries (promotor: Stefan Strelcyn). Doktorat obronił w 1973 na podstawie rozprawy: The Stories of Samori, Babatu and Others. Hausa Manuscript No. 98017 from the School of Oriental and African Studies (London). Edition with Linguistic and Historic Commentaries (promotor: Witold Tyloch). Habilitację uzyskał w 1980 na podstawie rozprawy: Alhaji Umaru (1858–1934) – a Poet of the Hausa People. A Historical and Literary Study. Tytuł profesora nadano mu w 1989 roku.
Profesor zwyczajny, doktor habilitowany, w latach 1988–2009 kierownik Katedry Języków i Kultur Afryki w Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, członek Komitetu Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk. Jest autorem szeregu książek i monografii poświęconych językom i kulturom Afryki. W ramach wymiany akademickiej pracował między innymi na uniwersytetach w Ghanie i Nigerii, prowadząc badania terenowe i archiwalne w tych krajach. Był wykładowcą języka i kultury Hausa na uniwersytecie w Maiduguri w Nigerii. Specjalizuje się w publikowaniu afrykańskich materiałów źródłowych.
Członek założyciel i do 1993 przewodniczący Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznegp.
Wśród wypromowanych przez niego doktorów są, m.in.: Nina Pawlak (1983) i Aleksandra Bukowska-McCabe (2008).
Wybrane publikacje
- 1971‚ Język hausa, Warszawa, WUW
- 1972‚ Wypisy z literatury hausa, Warszawa, WUW
- 1978‚ Afrykańska Księga Rodzaju, Warszawa, Iskry
- 1986‚ W cieniu krzyża i półksiężyca. Rodzime religie i filozofie ludów Afryki Zachodniej, Warszawa, Iskry
- 1989‚ Antologia współczesnej literatury hausa. Zababbun rubuce-rubucen Hausa na zamani, Warszawa, WUW
- 1993‚ Słownik pisarzy Czarnej Afryki, Warszawa, Zakład Języków i Kultur Afryki
- 1994‚ Wstęp do afrykanistyki, Warszawa, WUW
- 1994‚ Potęga Księgi i Miecza Prawdy. Religia, cywilizacja i kultura islamu w Afryce Zachodniej, Warszawa, PWN
- 1995‚ Egzotyczny świat sawanny. Kultura i cywilizacja ludu Hausa, Warszawa, Dialog
- 1996‚ Słownik mitologii i religii Czarnej Afryki, Warszawa, Dialog
- 1998, Języki czadyjskie, Warszawa, Dialog
- 2002, Religie i mitologia Czarnej Afryki, Warszawa, Dialog
Bibliografia
- nota biograficzna w książce Religie Afryki
- Nota biograficzna na stronie UW.
- Prof. dr hab. Stanisław Piłaszewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-09-20].
