Stanisław Pietkiewicz

Stanisław Pietkiewicz
Ilustracja
Podczas odbioru dyplomu członka honorowego MAK (1982)
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1894
Cybulów

Data i miejsce śmierci

23 kwietnia 1986
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

geograf, kartograf

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Pietkiewicz (ur. 9 sierpnia 1894[1] w Cybulowie, zm. 23 kwietnia 1986 w Warszawie) – polski geograf i kartograf.

Życiorys

Odbył studia hydroinżynieryjne w Instytucie Politechnicznym w Piotrogrodzie oraz studia geograficzne w Wolnej Wszechnicy Polskiej i Uniwersytecie Warszawskim. Studiował także w uniwersytecie w Paryżu.

W 1929 otrzymał tytuł doktora za pracę Pojezierze Suwalszczyzny Zachodniej. Zarys morfologii lodowcowej. Od 1936 docent geografii fizycznej Uniwersytetu Warszawskiego (praca O sposobach przedstawiania terenu na mapach).

Zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów rezerwy geografów. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[2].

W latach 1930–1939 pracownik Katedry Geografii, w 1950–1964 kierownik Katedry Kartografii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1954 profesor nadzwyczajny tej uczelni. Równocześnie profesor Katedry Geografii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego (1950–1961) oraz kierownik, a później profesor Pracowni Geografii Polskiej Akademii Nauk (1954–1962).

Od 1947 członek korespondencyjny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W latach 1948–1949 wykładał geografię i geologię w Oficerskiej Szkole Służby Geograficznej w Warszawie. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[3]

W pracy naukowej zajmował się przede wszystkim kartografią, ale także mapoznawstwem oraz historią geografii. Prowadził pionierskie w skali światowej badania elementów na dawnych mapach, opracował liczne mapy południowej Polski, współpracował nad Przeglądową mapą geologiczną Polski.

W latach 1920–1922 brał czynny udział w wytyczaniu granicy państwowej Polski w Wielkopolsce, na Pomorzu i Mazurach, a w 1946 w Białostockiem. Współpracownik Polsko-Radzieckiej Komisji Delimitacyjnej (1947–1950).

W 1947 w uznaniu zasług przy delimitacji granicy polsko-radzieckiej odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Pochowany na cmentarzu Stare Powązki (kwatera 256-5-15)[5].

Wybrane publikacje naukowe

  • Granica polsko-niemiecka w oświetleniu Niemców (1927)
  • O polskich mapach ludnościowych (1927)
  • Schodowate układy zrównań erozyjnych (1939)
  • Plan regionalny przesiedlenia osadników rolnych na Ziemie Odzyskane (1945)
  • Klimaty kuli ziemskiej (1946)
  • O granicy państwowej i jej przeprowadzeniu (1946)
  • Podstawy geodezji i topografii dla I roku geografii i geologii (1952)
  • Wody kuli ziemskiej (1958)
  • Zagadnienia kartografii ogólnej (1968)
  • Słownik pojęć geograficznych (1973)
  • Studia nad dokładnością dawnych map ziem polskich ... (1980)

Przypisy

  1. ↑ Według kalendarza juliańskiego urodził się 28 lipca, a według kalendarza gregoriańskiego - 9 sierpnia. Zobacz daty nowego i starego porządku.
  2. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 241 tu podano, że urodził się 9 sierpnia 1894 roku.
  3. ↑ Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971.
  4. ↑ Postanowienie o odznaczeniu z dnia 2 lipca 1947 r. za zasługi przy delimitacji granicy polsko-radzieckiej (M.P. z 1947 r. nr 103, poz. 675).
  5. ↑ Miasto st. Warszawa – Cmentarze. mapa.um.warszawa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-29)]. Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne.

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Biogramy uczonych polskich, Część VII: Nauki o Ziemi i górnicze (pod redakcją Andrzeja Śródki), Ossolineum, Wrocław 1992.

Media użyte na tej stronie

Stanisław Pietkiewicz.jpg
Prof. Stanisław Pietkiewicz odbiera dyplom honorowego członka MAK - 1982r.