Stanisław Pilawka

Stanisław Pilawka
Data i miejsce urodzenia1 czerwca 1919
Dźbów
Data śmierci7 sierpnia 1972
przewodniczący Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej
Okresod 7 czerwca 1953
do 21 października 1954
Przynależność politycznaPolska Zjednoczona Partia Robotnicza
PoprzednikStanisław Nowocień
NastępcaHelena Jaworska
przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Częstochowie
Okresod ?
do 1958
Przynależność politycznaPolska Zjednoczona Partia Robotnicza
PoprzednikBolesław Baranowski
NastępcaTadeusz Kowalski

Stanisław Pilawka (ur. 1 czerwca 1919 w Dźbowie, zm. 7 sierpnia 1972[1]) – polski działacz robotniczy, przewodniczący Związku Młodzieży Polskiej w latach 1953–1954.

Życiorys

Urodzony 1 czerwca 1919 r. w Dźbowie[2], w rodzinie chłopskiej. Szybko zakończył edukację i nie ukończywszy szkoły podstawowej został robotnikiem w hucie[3], a w chwili był robotnikiem w kopalni rudy żelaza w Dźbowie[4].

W czasie II wojny światowej nie angażował się w działalność konspiracyjną. Do PPR wstąpił 16 lutego 1945 r. w Częstochowie[3] i jako jeden z pierwszych robotników kopalni popierających nowy ustrój, wkrótce został I sekretarzem organizacji zakładowej PPR, po czym skończył kurs agitatorów i został zawodowym działaczem partyjnym[4]. Od 12 sierpnia 1946 r. pełnił kolejno funkcje II i I sekretarza Komitetu Powiatowego PPR w Częstochowie, a 15 grudnia 1948 r. został członkiem PZPR[2].

W latach 1948–1949 odbył kurs prowadzony przez Szkołę Partyjną przy KC PZPR[3], a od 12 września 1949 r. pełnił funkcję I sekretarza KM PZPR w Częstochowie, po czym 11 kwietnia 1950 r. objął stanowisko kierownika Wydziału Ekonomicznego KW w Kielcach. Następnie od 5 czerwca 1951 do 1 czerwca 1953 r. był zastępcą kierownika Wydziału Przemysłu Lekkiego KC PZPR[2].

Od 7 czerwca 1953 do 21 października 1954 r. pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej[3]. Jednocześnie 17 marca 1954 r. wszedł w skład Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej i został zastępcą członka KC PZPR. Na obu stanowiskach pozostał do marca 1959 roku[2].

Jako że był reprezentantem frakcji stalinowskiej jego kariera załamała się po Październiku 1956 r. Wkrótce potem został skierowany na stanowisko przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Częstochowie w miejsce Bolesława Baranowskiego. W następnych latach był zastępcą dyrektora Zakładów Przemysłu Bawełnianego im. Modzelewskiego w Częstochowie (ob. Polontex)[4].

Po śmierci jego imieniem nazwano ulicę na Osiedlu Manifestu Lipcowego (ob. dzielnica Północ)[4].

Przypisy

  1. ↑ „Arcana”. 37 (1/2001). s. 93. 
  2. ↑ a b c d Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL (pol.). Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2017-12-16].
  3. ↑ a b c d Mirosław Szumiło, Szefowie młodzieżówki komunistycznej w Polsce 1944-1990, s. 325-342 (ang.).
  4. ↑ a b c d Jarosław Kapsa: Z AWANSU SPOŁECZNEGO (pol.). [dostęp 2017-12-17].

Media użyte na tej stronie