Stanisław Powroźnicki
![]() | |
Data urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 3 Morawski Pułk Piechoty |
Stanowiska | dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Stanisław Powroźnicki[a] (ur. 17 marca 1881) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 17 marca 1881[1][2][3]. W piechocie C. K. Armii został mianowany kadetem z dniem 1 września 1902[4], następnie awansowany na porucznika z dniem 1 maja 1904[5], na nadporucznika z dniem 1 maja 1910[6]. Przez lata był żołnierzem 3 Morawskiego pułku piechoty w Brünn (służył tam wtedy także por. Aleksander Powroźnicki do około 1910)[7][8], od około 1904 pułk stacjonował w Mostarze[9][10], od około 1906 w Teschen[11][12][13], a od około 1912 służył w przy batalionie detaszowanym w Doboj[14][15]. Podczas I wojny światowej został awansowany na stopień kapitana z dniem 1 listopada 1915[16]. Do 1918 pozostawał oficerem batalionu detaszowanego w składzie macierzystego pułku piechoty nr 3[17][18][19].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego jako były oficer C. K. Armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu kapitana[20]. W stopniu podpułkownika od 30 września do 18 października 1920 był dowódcą 52 pułku piechoty[21]. Został awansowany na stopień pułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[22][23]. Od 1923 do 1924 był dowódcą 52 pułku piechoty w Złoczowie[24][25]. Od 10 października 1924 do 8 czerwca 1925 był dowódcą Brygady KOP „Wołyń”. Później został przeniesiony w stan spoczynku[1]. Według stanu z 1928 zamieszkiwał w Katerburgu[1]. W 1934 jako oficer w stanie spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr II jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Krzemieniec[2].
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie (przed 1923)[24][25]
- Krzyż Komandorski Orderu Korony Włoch (przed 1928)[1]
austro-węgierskie
- Order Korony Żelaznej 3 klasy z dekoracją wojenną i z mieczami (1917)[26][19]
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną (przed 1917)[18] z mieczami oraz dwukrotnie (1918)[27][19]
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej z mieczami (przed 1918)[19]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (przed 1916)[17] z mieczami (przed 1918)[19]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (około 1908)[12]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (około 1913)[15]
Uwagi
- ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Stanislaus Powroźnicki”.
Przypisy
- ↑ a b c d Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 872.
- ↑ Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek: Stanisław Powroźnicki. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 2022-06-16].
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 316.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 314.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 327.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 403.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 407.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 415.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 422.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1906, s. 430.
•Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 436. - ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 454.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 460.
•Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 466.
•Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 470. - ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1913. Wiedeń: 1912, s. 504.
- ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1914. Wiedeń: 1913, s. 384.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 79.
- ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 264.
- ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 341.
- ↑ a b c d e Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 444.
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920, s. 91.
- ↑ Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk., Warszawa 1937–1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992, s. Metryka.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 396.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 340.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 272.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 249.
- ↑ Kriegsauszeichnungen im Heere. „Grazer Tagblatt”. Nr 248, s. 12, 9 września 1917. (niem.).
- ↑ Auszug. „9 września 1917”. Nr 1202, s. 3, 14 lutego 1918. (niem.).
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
ribbon of the medal of commander of the Order of the Crown of Italy, during the Kingdom of Italy.
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) z okuciem złotych mieczy dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)