Stanisław Prutis
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 15 marca 1948 Kraskowo | |
| Profesor nauk prawnych | ||
| Specjalność: prawo cywilne, prawo rolne, prawo samorządu terytorialnego | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Wrocławski | |
| Doktorat | 1977 Uniwersytet Warszawski | |
| Habilitacja | 1988 Uniwersytet Warszawski | |
| Profesura | 12 maja 1999 | |
| Nauczyciel akademicki | ||
| Uniwersytet | Uniwersytet w Białymstoku | |
| Okres zatrudn. | 1972–2018 | |
| Sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego | ||
| Okres spraw. | 1994–2013 | |
| Wojewoda białostocki | ||
| Okres spraw. | 1990–1994 | |
| Poprzednik | Marian Gała | |
| Następca | Andrzej Gajewski | |
| Odznaczenia | ||
    | ||
Stanisław Prutis (ur. 15 marca 1948 w Kraskowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, wojewoda białostocki (1990–1994), dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (1996–2005), profesor zwyczajny Uniwersytetu w Białymstoku.
Życiorys
W 1965 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie. Następnie w 1969 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Obronił doktorat, a w 1988 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1999 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Specjalizuje się w zakresie prawa rolnego i cywilnego. Pracownik naukowy w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Białymstoku oraz w Katedrze Prawa Cywilnego Uniwersytetu w Białymstoku (jako profesor zwyczajny).
W 1980 zaangażował się w działalność opozycyjną, wstępując do „Solidarności”. Pełnił funkcję doradcy prawnego, był współautorem regionalnego statutu związku i uczestnikiem I Krajowego Zjazdu Delegatów w Gdańsku. W stanie wojennym internowano go na okres prawie trzech miesięcy. Był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1].
Od 1990 do 1994 zajmował stanowisko wojewody białostockiego. Później wycofał się z działalności politycznej. Pełnił m.in. funkcję dziekana Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (1996–2005), kierował Katedrą Prawa Cywilnego na tej uczelni. Przez 20 lat orzekał także jako sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Białymstoku, po czym przeszedł w stan spoczynku. Podjął współpracę z Instytutem Spraw Publicznych.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1999) i Oficerskim (2011)[2][3] Orderu Odrodzenia Polski, Medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae” (2013), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015)[4] oraz Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego (2015)[5].
Wybrane publikacje
- Instytucje podstawowe prawa prywatnego (w opozycji do prawa publicznego), 2018.
- Prawo rolne i żywnościowe, Tom VIII Wielkiej Encyklopedii Prawa (red.), 2015.
- Gospodarowanie nieruchomościami rolnymi skarbu państwa. Komentarz i orzecznictwo SN i NSA, 1997.
- Grunty rolne. Problemy prawno-organizacyjne (współautor), 1985.
- Polskie prawo rolne u progu Unii Europejskiej (red.), 1998.
- Pozycja prawna państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej (ewolucja rozwiązań), 1987.
- Prawo rolne. Przepisy i orzecznictwo (red.), 1998.
- Zespoły rolników indywidualnych (problemy organizacyjno-prawne), 1980.
Przypisy
- ↑ Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0. [dostęp 2015-10-09].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131
- ↑ Odznaczenia dla wybitnych profesorów. prezydent.pl, 21 listopada 2011. [dostęp 2015-10-09].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 29
- ↑ Minister Andrzej Halicki wręczył w Białymstoku Odznaki Honorowe za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego. mac.gov.pl, 7 października 2015. [dostęp 2015-10-09].
Bibliografia
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2015-10-09].
- Prof. dr hab. Stanisław Prutis, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-10-09].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego.
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.