Stanisław Prutis

Stanisław Prutis
Data i miejsce urodzenia15 marca 1948
Kraskowo
Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne, prawo rolne, prawo samorządu terytorialnego
Alma MaterUniwersytet Wrocławski
Doktorat1977
Uniwersytet Warszawski
Habilitacja1988
Uniwersytet Warszawski
Profesura12 maja 1999
Nauczyciel akademicki
UniwersytetUniwersytet w Białymstoku
Okres zatrudn.1972–2018
Sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego
Okres spraw.1994–2013
Wojewoda białostocki
Okres spraw.1990–1994
PoprzednikMarian Gała
NastępcaAndrzej Gajewski
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego

Stanisław Prutis (ur. 15 marca 1948 w Kraskowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, wojewoda białostocki (1990–1994), dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (1996–2005), profesor zwyczajny Uniwersytetu w Białymstoku.

Życiorys

W 1965 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie. Następnie w 1969 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Obronił doktorat, a w 1988 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1999 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Specjalizuje się w zakresie prawa rolnego i cywilnego. Pracownik naukowy w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Białymstoku oraz w Katedrze Prawa Cywilnego Uniwersytetu w Białymstoku (jako profesor zwyczajny).

W 1980 zaangażował się w działalność opozycyjną, wstępując do „Solidarności”. Pełnił funkcję doradcy prawnego, był współautorem regionalnego statutu związku i uczestnikiem I Krajowego Zjazdu Delegatów w Gdańsku. W stanie wojennym internowano go na okres prawie trzech miesięcy. Był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1].

Od 1990 do 1994 zajmował stanowisko wojewody białostockiego. Później wycofał się z działalności politycznej. Pełnił m.in. funkcję dziekana Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (1996–2005), kierował Katedrą Prawa Cywilnego na tej uczelni. Przez 20 lat orzekał także jako sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Białymstoku, po czym przeszedł w stan spoczynku. Podjął współpracę z Instytutem Spraw Publicznych.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1999) i Oficerskim (2011)[2][3] Orderu Odrodzenia Polski, Medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae” (2013), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015)[4] oraz Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego (2015)[5].

Wybrane publikacje

  • Instytucje podstawowe prawa prywatnego (w opozycji do prawa publicznego), 2018.
  • Prawo rolne i żywnościowe, Tom VIII Wielkiej Encyklopedii Prawa (red.), 2015.
  • Gospodarowanie nieruchomościami rolnymi skarbu państwa. Komentarz i orzecznictwo SN i NSA, 1997.
  • Grunty rolne. Problemy prawno-organizacyjne (współautor), 1985.
  • Polskie prawo rolne u progu Unii Europejskiej (red.), 1998.
  • Pozycja prawna państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej (ewolucja rozwiązań), 1987.
  • Prawo rolne. Przepisy i orzecznictwo (red.), 1998.
  • Zespoły rolników indywidualnych (problemy organizacyjno-prawne), 1980.

Przypisy

  1. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0. [dostęp 2015-10-09].
  2. M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131
  3. Odznaczenia dla wybitnych profesorów. prezydent.pl, 21 listopada 2011. [dostęp 2015-10-09].
  4. M.P. z 2016 r. poz. 29
  5. Minister Andrzej Halicki wręczył w Białymstoku Odznaki Honorowe za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego. mac.gov.pl, 7 października 2015. [dostęp 2015-10-09].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Wolności i Solidarności BAR.svg
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.
POL Odznaka Hon za Zaslugi dla Samorz Terytorial BAR.svg
Baretka: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego.