Stanisław Różycki (zm. po 1651)
| Data urodzenia | ok. 1600 |
|---|---|
| Data śmierci | po 1651 |
| Rektor Akademii Krakowskiej | |
| Okres sprawowania | 1649–1650 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
Stanisław Różycki (ur. ok. 1600, zm. po 1651) – kanonik poznański, profesor prawa, rektor Akademii Krakowskiej.
Życiorys
Studiował w Akademii Krakowskiej, bakałarzem został w 1622, magistrem nauk wyzwolonych w 1625. W 1629 był seniorem Bursy Jerozolimskiej. W 1632 został dziekanem i członkiem Kolegium Mniejszego oraz profesorem Szkół Nowodworskich. Od 30 października 1634 do 30 lipca 1641 wykładał w Akademii Lubrańskiego w Poznaniu. 9 grudnia 1636 został kanonikiem poznańskim kościoła św. Kazimierza, w 1641 zrezygnował z tej godności. Jesienią 1641 powrócił do Krakowa zostając doktorem obojga praw i w 1647 członek Kolegium Prawników. Uchodził za wybitnego mówcę, filozofa i poetę. Publikował niewielkie rozprawki. W sezonie zimowym 1649/1650 wybrany został rektorem Akademii Krakowskiej. Popadł w konflikt z biskupem Piotrem Gembickim i na kolejną kadencję rektorską już go nie wybrano[1].
Przypisy
- ↑ Jacek Wiesiołowski "Krakowscy profesorowie Akademii Lubrańskiego" [w:] Kronika Miasta Poznania 1999, nr 2
Linki zewnętrzne
- Publikacje Stanisława Różyckiego w bibliotece Polona
- ↑ a b c d e f g h i j k l pełniący funkcję rektora w zastępstwie
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu