Stanisław Reicher
 Stanisław Reicher ok 1880 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | kupiec i przemysłowiec |
| Rodzice | Henryk i Eleonora z d. Machonbaum |
| Małżeństwo | Dorota Markusfeld (1860–1881), Maria Perlmutter |
| Dzieci | Wanda z pierwszego małżeństwa oraz Michał, Ludwika, Kazimierz, Aniela |
Stanisław Reicher (ur. 12 lutego 1855 w Częstochowie, zm. 28 kwietnia 1922 w Warszawie) – kupiec, przemysłowiec, filantrop[1].
Życiorys
Stanisław Reicher urodził się 12 lutego 1855 w Częstochowie w rodzinie Henryka i jego żony Eleonory z domu Machonbaum[2]. Miał dziewięcioro rodzeństwa: Edward(1852-1927), Emilia(1857-1932), Felicja(1858-?), Bronisław(1861-?), Maksymilian(1862-1934), Anna(1863-1942 lub 1943), Marta(1865-1944), Regina(1867-) oraz Maria(1869-1920).
Rodzice jego na początku lat 70. XIX wieku przenieśli się do Sosnowca. Ojciec jego założył w Sosnowcu firmę handlowo-ekspedycyjną H.Reicher&Co. Stanisław w 1883 był jednym z założycieli Fabryki Chemicznej Radocha[3][4], gdzie produkowano parafinę oraz świece do oświetlania wagonów kolejowych. Należał do członków-udziałowców konsorcjum, które działało jako Towarzystwo Górniczo-Przemysłowe "Saturn". Do majątku Towarzystwa należały trzy kopalnie: Saturn, Jowisz i Mars, cementownia Saturn, dwie elektrownie[5], wytwórnia wyrobów cementowych[6].
Działał aktywnie i skutecznie w zakresie nadania Sosnowcowi praw miejskich i został jednym z czterech honorowych radnych miasta. Był członkiem zarządu w Towarzystwie niesienia pomocy ubogim żydom oraz Towarzystwie pomocy dla biednych uczniów przy Szkole Realnej w Sosnowcu. Należał do członków pierwszej Rady Opiekuńczej, która kierowała Szkołą Handlową w Będzinie (obecnie I LO im. M. Kopernika w Będzinie).
Życie prywatne
Pierwszą żoną Stanisława Reichera była Dorota Markusfeld, która zmarła w 1881 prawdopodobnie przy porodzie dziecka. Ich córka Wanda wyszła za mąż za inżyniera Zygmunta Kamieńskiego. Drugą żoną Stanisława była Maria Perlmutter (1864-1955), z którą miał czworo dzieci: Ludwikę (została żoną Mieczysława Tretera), Michała, Kazimierza i Anielę. Stanisław z bratem Maksymilianem, siostrą Martą, bratankami Bronisławem i Tomaszem i córką Anielą należeli do Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego[7].
W 1912 małżeństwo Stanisława i Marii Reicherów zakupiło dworek klasycystyczny w Ożarowie Mazowieckim[8]. Po odzyskaniu niepodległości Stanisław Reicher z rodziną przeniósł się do Warszawy. Zmarł 28 kwietnia 1922 i pochowany został na warszawskich Powązkach w rodzinnym grobowcu (kwatera 73-5-21/22)[9].
Przypisy
- ↑ Urgacz-Szczęsna i in. 2021 ↓, s. 14.
- ↑ Wyborcza.pl, sosnowiec.wyborcza.pl [dostęp 2022-01-08].
- ↑ Fabryka Chemiczna „Radocha” (Sosnowiec) – WikiZagłębie, wikizaglebie.pl [dostęp 2022-01-02] (pol.).
- ↑ Księga adresowa przemysłu, handlu i finansów. 1922. Antoni Rościsław Sroka, opracowanie. Warszawa: Ministerstwa Przemysłu i Handlu, 1922, s. 421. [dostęp 2022-01-09].
- ↑ Spółki Akcyjne w Polsce, Poznań: Polska Agencja Reklamy Towarzystwa Akcyjnego w Poznaniu, 1921–1922, s. 155 [dostęp 2022-01-09].
- ↑ Towarzystwo Górniczo-Przemysłowe "Saturn" – WikiZagłębie, wikizaglebie.pl [dostęp 2022-01-02] (pol.).
- ↑ Zjazdy PTT = PTT-Monografia-Sosnowca-nr-2. [dostęp 2022-02-06].
- ↑ Stefan Lewandowski: Dzieje Ziemi Ożarowskiej na tle historii Mazowsza i Warszawy'. Ożarów Mazowiecki: Burmistrz i Rada Miejska Ożarowa Maz., 2007, s. 144-145. ISBN 83-89241-37-4.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: REICHEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2022-01-02].
Bibliografia
- Anna Urgacz-Szczęsna, Dorota Woyke-Polec, Krzysztof Lewicki, Magdalena Bajer: Reicherowie z Sosnowca; Dzieje rodziny kupiecko-przemysłowej. Sławomir Konkol (tłumaczenie). Sosnowieckie Centrum Sztuki - Zamek Sielecki. ISBN 978-83-64219-62-7.
- Stanisław Reicher, M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2022-01-01].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Stanisław Reicher ok 1880 roku.