Stanisław Słoński
| Data i miejsce urodzenia | 9 października 1879 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 marca 1959 |
| profesor Uniwersytetu Warszawskiego | |
| Specjalność: językoznawstwo, slawistyka | |
| Alma Mater | |
| Profesura | 1924 |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status | członek PAU |
| profesor | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Stanisław Słoński (ur. 9 października 1879 w Michałowicach, zm. 8 marca 1959 w Warszawie) – polski językoznawca, slawista.
Życiorys
W 1898 roku ukończył V Gimnazjum w Warszawie, a następnie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Powrócił jednak do Warszawy i studiował prawo na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, który ukończył w 1903 roku. Później zaczął studia na uniwersytetach niemieckich w Heidelbergu, a przede wszystkim w Lipsku (1904–1907). Po powrocie do Warszawy przez osiem lat (1907–1915) był nauczycielem polskiego w pięciu gimnazjach warszawskich, w tym w Gimnazjum Mariana Rychłowskiego[1].
W latach 1907–1918 wykładowca języka polskiego na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie[2]. Po powstaniu Uniwersytetu Warszawskiego w 1915 roku Stanisław Słoński był organizatorem i pierwszym kierownikiem „Seminarium Słowiańskiego” na Wydziale Humanistycznym na tej uczelni. Ze względu na swoje osobiste zainteresowania nadał mu zachodnio- i południowosłowiański profil lingwistyczny. W 1936 przy Uniwersytecie Warszawskim był współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Narodu Serbsko-Łużyckiego, którego został prezesem. Po wojnie zaangażowany w prace Komitetu Słowiańskiego w Polsce.
W 1924 został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1908 Słoński został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, a w 1934 Polskiej Akademii Umiejętności.
W latach 1927–1939 był współredaktorem rocznika „Prace Filologiczne”, najstarszego polskiego czasopisma językoznawczego.
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)[3].
Stanisław Słoński został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 101-6-17/18)[4].
Jego siostrzeńcem był Tadeusz Fritz.
Wybrane prace naukowe i publikacje
- Psałterz puławski (1916)
- Historia języka polskiego w zarysie (1934)
- Słownik polskich błędów językowych (Warszawa, 1947)
- O języku Jana Kochanowskiego (1949)
- Gramatyka języka starosłowiańskiego (1950)
Przypisy
- ↑ Jan Świątecki, Szkoła Mariana Rychłowskiego 1905–1919, [w:] „Stolica: Warszawski Tygodnik Ilustrowany”, R. 39, 1984 nr 39 (23 IX 1984), s. 11.
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s.130 (wersja elektroniczna w Podkarpackiej Bibliotece Cyfrowej)
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 28 września 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KATARZYNA JACZYNOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-04-14].
Media użyte na tej stronie
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Stanisława Słońskiego na Cmentarzu Powązkowskim