Stanisław Słonina

Stanisław Słonina
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1936
Krzczonów

profesor nauk i sztuk plastycznych
Specjalność: rzeźba
Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Profesura

1995

Uczelnia

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Pomnik papieża Jana Pawła II w Łowiczu (rok 2000)

Stanisław Słonina (ur. 11 kwietnia 1936 w Krzczonowie) – polski rzeźbiarz, pedagog.

Życiorys

W roku 1956 ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. W latach 1956 – 1962 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Pracę dyplomową wykonał w pracowni Mariana Wnuka. Od roku 1964 jest członkiem grupy Rekonesans. W 1995 został mianowany profesorem zwyczajnym. Od roku 1978 do 1981 był prorektorem uczelni. W latach 1981 – 1984, oraz 1996 – 1999 był dziekanem Wydziału Rzeźby. Uprawia rzeźbę, medalierstwo i rysunek. Zajmuje się również eseistyką.

Wybrane wystawy indywidualne

  • Galeria Kordegarda, Warszawa (1972, 1980)
  • Biuro Wystaw Artystycznych, Puławy (1983)
  • Biuro Wystaw Artystycznych, Jelenia Góra (1985)
  • Stara Kordegarda, Warszawa (1988)
  • Biuro Wystaw Artystycznych, Zakopane (1988)
  • Biuro Wystaw Artystycznych, Łomża (1989)
  • Biuro Wystaw Artystycznych, Suwałki (1989)
  • Biuro Wystaw Artystycznych, Częstochowa (1993)

Nagrody i wyróżnienia

  • Grand Prix UNESCO w Monte Carlo (1965)
  • III nagroda w ogólnopolskim konkursie na Pomnik Kobiety (1977)
  • wyróżnienie w konkursie na medal 35 lecia zwycięstwa (1979)
  • Nagroda im.Brata Alberta (1985)
  • złoty medal za rzeźbę Tetoriente, Zachęta, Warszawa (1985)
  • wyróżnienie w konkursie 200 lat Konstytucji 3 Maja (1991)
  • medal na Bienale Sztuki Sakralnej w Gorzowie (1994)
  • złoty medal Parlamentu argentyńskiego (2000)

Wybrane realizacje

Bibliografia

  • Stanisław Wieczorek, Lech Majewski, Mistrzowie rzeźby, Warszawa 2004 ISBN 83-7100-238-6.

Media użyte na tej stronie