Stanisław Schuster-Kruk
pułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 października 1945 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | 2 Pułk Piechoty |
Stanowiska | dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Stanisław Schuster-Kruk[a] (ur. 25 lutego 1890 w Kołomyi, zm. 29 października 1945 w Wielkiej Brytanii) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 25 lutego 1890 w Kołomyi[1][b], w rodzinie Antoniego Schustera i Joanny z Karczewskich. Ukończył gimnazjum realne w Kołomyi. W latach 1909–1914 pracował jako urzędnik kolejowy w Kołomyi[2]. Przed I wojną światową był członkiem drużyny ćwiczebnej „Sokoła”, następnie członkiem założycielem Polskiej Drużyny Strzeleckiej. Po wybuchu wojny, 16 sierpnia 1914, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w komendzie plutonu, komendzie kompanii w 1 kompanii 2 pułku piechoty II Brygady. Służył w stopniu porucznika piechoty. W służbie legionowej używał pseudonimu „Kruk”. Dwukrotnie ranny. Następnie był dowódcą baonu 14 pułku strzelców II Korpusu Wschodniego, uczestnikiem bitwy pod Kaniowem. Dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł do Kijowa, następnie na Kubań.
Od 1 kwietnia 1919 w Armii Polskiej we Francji, następnie w Wojsku Polskim dowódca baonu. Dokonał zmiany tożsamości na Stanisław Schuster-Kruk. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej, od sierpnia jako dowódca pułku. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. Po wojnie pozostał oficerem 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej w garnizonie Kraków. W latach 1923–1924 był pełniącym obowiązki dowódcy pułku[5][6]. Został awansowany do stopnia pułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927[7]. W tym stopniu w 1928 sprawował etatowe stanowisko dowódcy 20 pp[8]. W Krakowie był działaczem tamtejszego klubu sportowego TS „Wisła”, którego był wiceprezesem od 1928.
28 stycznia 1931 roku otrzymał przeniesienie do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Brygady KOP „Wilno” w Wilnie[9][10]. W 1935 roku został zwolniony ze stanowiska dowódcy brygady z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego[11]. Z dniem 31 grudnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Członek Zarządu Okręgu Kraków Związku Legionistów Polskich w 1936 roku[12].
Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej działał w ramach ewakuacji eksponatów z krakowskiego Wawelu. 1 października 1940 roku przybył do Stacji Zbornej Oficerów Rothesay[13].
Od 29 listopada 1919 był mężem Ady Swiechowicz[2].
Zmarł 29 października 1945[1]. Został pochowany na cmentarzu Battersea w Morden (kwatera H.1418)[1][14].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[15]
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[16]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[2]
- Złoty Krzyż Zasługi (16 marca 1928)[17]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[2]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[2]
- Komandor Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[2]
- Medal Zwycięstwa[2]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[18]
12 czerwca 1935 Krzyża i Medalu Niepodległości ponownie rozpatrzył jego wniosek, lecz Krzyża Niepodległości z Mieczami mu nie przyznał[19].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 33.
- ↑ a b c d e f g h Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 159. [dostęp 2021-08-05].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 398.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 342.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 182.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 171.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 161.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 36.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 16, 905.
- ↑ Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 5, s. 35, 21 marca 1935.
- ↑ Związek Legionistów Polskich: 1936-1938 r.: sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938, s. 72.
- ↑ Rozkaz dzienny ↓, Nr 35 z 3 października 1940 roku.
- ↑ Col Stanislaw Kruk-Szuster (unknown-1945) - Find A..., www.findagrave.com [dostęp 2021-06-16] (ang.).
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-21]..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 88 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska” - jako Stanisław Kruk-Schuster.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-21]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-21]..
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Komenda Stacji Zbornej Oficerów Rothesay. Rozkazy dzienne 1940–1941, sygn. R.8. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1938. [dostęp 2017-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-04)].
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Stanisław Schuster-Kruk. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)].
- Stanisław Schuster-Kruk. historiawisly.pl. [dostęp 2015-09-29].
Media użyte na tej stronie
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Orzełek legionowy
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Organizatorzy 20 pułku piechoty przed kasynem oficerskim. W pierwszym rzędzie od lewej: kpt. Nowak, kpt. Markiewicz, płk Stanisław Kruk-Schuster, por. Warczewski. W drugim rzędzie m.in. kpt. Dworski, dr Godula, dr Jassem, Boczyner. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-1182
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Ribbon for the World War I Victory Medal awarded by the Allies:
- w:World War I Victory Medal (United States) awarded by the w:United States Department of Defense
- w:Victory Medal (United Kingdom) also called the Inter-Allied Victory Medal
- w:Médaille Interalliée 1914–1918 (France)
- w:Inter-Allied Victory Medal (Greece)
- w:Allied Victory Medal (Italy)
- etc.
Stanisław Schuster-Kruk