Stanisław Sieciński

Stanisław Sieciński
Biskup przemyski
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data śmierci

16 października 1619

Biskup diecezjalny przemyski
Okres sprawowania

1609–1619

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1594

Sakra biskupia

1609

Stanisław Sieciński z Siecina (zm. 16 października 1619) – biskup przemyski (1609–1619), prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1605-1609[1].

Pochodził z rodu Siecińskich herbu Rogala. Jego stryjem był Jakub Siecieński, zwany Trąbą, którego potomkowie przyjęli nazwisko Krasicki.

Studiował w Rzymie, był sekretarzem królewskim, plebanem i prepozytem lubaczowskim (1588)[2], scholastykiem sandomierskim (1590)[3], kanonikiem (1602) i prepozytem (1608) krakowskim. Został prekonizowany biskupem przemyskim (3 sierpnia 1609), rządy w diecezji objął 27 listopada 1609 r. Dbał o rozwój życia religijnego i dyscyplinę wśród duchowieństwa. Zdecydowanie popierał unię brzeską, występując przeciw prawosławiu. Na tym tle popadł w konflikt z Janem Szczęsnym Herburtem, którego krytykował za wydawnictwa z drukarni dobromilskiej. Po śmierci Michała Kopysteńskiego (1610) poparł kandydaturę Aleksandra Krupeckiego na urząd władyki przemyskiego, przyczyniając się tym samym do przyjęcia unii przez eparchię przemyską.

W 1610 r. moimo niechęci kapituły przemyskiej[4] sprowadził jezuitów na teren swojej diecezji, założył kolegium jezuickie. Przeprowadził dwa synody diecezjalne (1612, 1613).

Także w 1610 r. konsekrował kościół św. Michała Archanioła w Dydni.

W 1613 roku wyznaczony został senatorem rezydentem[5].

Był jednym z budowniczych zamku w Krasiczynie i fundatorem kościoła w Siecinie.

Bibliografia

Przypisy

  1. Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 22.
  2. Metryka Koronna 1588.03.27 (MK 134, k. 299v-300v. [SMK III, nr 297)]
  3. Metryka Koronna 1590.06.06 (MK 135, k. 703-703v [SKM IV, nr 799)]
  4. Izabela Inglot – Działalność oświatowo-kulturalna jezuitów na ziemi przemyskiej w XVI-XVIII w.. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
  5. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 81.

Media użyte na tej stronie

POL COA Rogala.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Rogala