Stanisław Sierosławski

Stanisław Sierosławski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia8 maja 1877
Podgórze
Data i miejsce śmierci6 października 1941
Warszawa
Dziedzina sztukiliteratura, prasa
EpokaMłoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne

Stanisław Sierosławski (ur. 8 maja 1877, Podgórze, zm. 6 października 1941, Warszawa[1]) – polski pisarz, dziennikarz, tłumacz i konferansjer kabaretowy.

Studiował języki orientalne (sanskryt) na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po studiach pracował jako dziennikarz. Należał do kręgu artystycznego związanego ze Stanisławem Przybyszewskim, który utrwalił w legendzie Tadeusz Boy-Żeleński w książce Znasz-li ten kraj?. Był współtwórcą kabaretu Zielony Balonik, w którym prowadził konferansjerkę. O czasach przybyszewszczyzny takie wspomnienie zanotował o nim Stanisław Helsztyński:

Najruchliwszym, najsprytniejszym okazał się w [...] akcji urządzania gniazdka dla Przybyszewskiego prawdziwy totumfacki, adlatus, wyręczyciel, lokaj i szambelan Jego Literackiej Mości Przybyszewskiego – Stasinek Sierosławski [...], niby student sanskrytologii, syn kapelmistrza wojskowego, sam niezgorszy wirtuoz gry fortepianowej, od pierwszej chwili oddany ciałem i duszą Stachowi [Przybyszewskiemu], a później jego żonie Dagny, jak i ich dzieciom, trzyletniemu Zenonkowi i jednorocznej Iwi[2].

Sierosławski tworzył nowele zebrane w tomach Okno naprzeciw (1904), Noc ślubna (1913)[3], Ciekawe drogi (1922). Pisał do „Biblioteczki Historyczno-Geograficznej” anegdotyczno-sensacyjne epizody z życia postaci historycznych, np. Dramat królowej (1914)[4], Miłość Wilhelma I (1914), Naszyjnik królowej (1925). Przełożył na polski m.in. Pannę Scudéry (1908)[5] E.T.A. Hoffmanna, Lady Frederich (1909) Williama Maughama, Trzech muszkieterów (1926) Aleksandra Dumasa, Młyn na wzgórzu (1926) Karla Gjellerupa, Wyspę obiecaną (1926)[6] Lauridsa Bruuna, Opowieści Artura Gordona Pyma (1931)[7] Edgara Allana Poe i Ludzi za mgłą (1939) Josepha Gollomba.

Przypisy

  1. Dawni pisarze polscy, tom IV, s. 65.
  2. Stanisław Helsztyński, Przybyszewski. Opowieść biograficzna, Warszawa 1973, s. 261.
  3. Stanisław Sierosławski, Noc ślubna, polona.pl [dostęp 2019-05-11].
  4. Stanisław Sierosławski, Dramat królowej. Epizod z dziejów Danji, polona.pl [dostęp 2019-05-11].
  5. Panna Scudery. Opowiadanie z czasów Ludwika XIV ; Kopalnie faluńskie. Opowieść górnicza, polona.pl [dostęp 2019-05-11].
  6. Wyspa obiecana, polona.pl [dostęp 2019-05-11].
  7. Opowieść Artura Gordona Pyma, polona.pl [dostęp 2019-05-11].

Bibliografia

  • Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 432, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.
  • Izabella Teresińska [I. T.], Sierosławski Stanisław, w: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny, tom IV: S–T (koordynacja całości Roman Loth), Warszawa 2003, s. 65.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Stanislaw Sieroslawski (85249286) (cropped).jpg
Źródło: Stanisław Sierosławski: Noc ślubna
Adres wydawniczy: Warszawa : [s.n.], 1913 (Warszawa : L. Biliński i W. Maślankiewicz)