Stanisław Skrzymowski

Stanisław Skrzymowski
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1894
Radzyń Podlaski

Data i miejsce śmierci

1940
Charków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

20 Pułk Piechoty Ziemi Krakowskiej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi

Stanisław Skrzymowski (ur. 7 kwietnia 1894 w Radzyniu Podlaskim, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – kapitan intendent Wojska Polskiego. Ojciec Jerzego.

Życiorys

W Wojsku Polskim od 1918. Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 20 pp oraz Grupy Operacyjnej gen. Mokrzeckiego. Po wojnie służył w 1 dyonie żandarmerii Korpusu Kadetów nr 1, jako oficer gospodarczy oraz w 1 Okręgowym Szefostwie Intendentury, jako referent. 3 maja 1922 zweryfikowany został w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 215 lokatą w korpusie oficerów administracyjnych, dział gospodarczy. W 1923 pełnił służbę w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie, pozostając na ewidencji Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr I.

3 maja 1926 został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 11 lokatą w korpusie oficerów administracyjnych, dział gospodarczy[1]. W 1932 pełnił służbę Kierownictwie Administracji Pieniężnej Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W następnym roku przeniesiony został z korpusu oficerów administracji do korpusu oficerów intendentury oraz z KAP MSWojsk. do Kierownictwa Centralnego Zaopatrzenia Intendenckiego w Warszawie.

W trakcie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Był więziony w Starobielsku. W kwietniu 1940 został zamordowany przez NKWD w Charkowie.

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia majora[2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. Później był to korpus oficerów administracji, grupa oficerów administracji intendentury.
  2. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  3. M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296).
  4. M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932.
  • Lista starszeństwa korpusu oficerów intendentów i korpusu oficerów administracji w: Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 10 z 15.09.1933 r.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP