Stanisław Smoleński

Stanisław Smoleński
Biskup tytularny Alavy
Herb duchownegoCaritas Christi urget nos
Miłość Chrystusa przynagla nas
Kraj działaniaPolska
Data i miejsce urodzenia17 maja 1915
Wiedeń
Data i miejsce śmierci8 sierpnia 2006
Kraków
Biskup pomocniczy krakowski
Okres sprawowania1970–1992
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Prezbiterat24 października 1937
Nominacja biskupia14 stycznia 1970
Sakra biskupia5 kwietnia 1970
Sukcesja apostolska
Data konsekracji5 kwietnia 1970
KonsekratorKarol Wojtyła
WspółkonsekratorzyStefan Bareła
Bronisław Dąbrowski

Stanisław Smoleński (ur. 17 maja 1915 w Wiedniu, zm. 8 sierpnia 2006 w Krakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, biskup pomocniczy krakowski w latach 1970–1992, od 1992 biskup pomocniczy senior archidiecezji krakowskiej.

Życiorys

Jego ojciec Jerzy Smoleński był profesorem geografii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1933–1937 studiował na Wydziale Teologicznym UJ oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 24 października 1937 w Krakowie z rąk arcybiskupa Adama Stefana Sapiehy. Po święceniach wyjechał na studia uzupełniające do Rzymu, gdzie w 1939 obronił doktorat z teologii moralnej na Angelicum.

W latach 1939–1940 był prefektem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Następnie uczył religii w szkołach średnich w Krakowie. W 1941 został rektorem kościoła św. Wojciecha w Krakowie, w latach 1944–1961 był ojcem duchownym krakowskiego seminarium. Od 1948 wykładał teologię życia wewnętrznego i teologię moralną na Wydziale Teologicznym UJ (po likwidacji Wydziału na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, wreszcie w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie), od 1961 był zastępcą profesora. Pracę dydaktyczną na uczelni zakończył w 1986.

14 stycznia 1970 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej ze stolicą tytularną Alava. Sakrę biskupią odebrał 5 kwietnia 1970 w Krakowie z rąk kardynała Karola Wojtyły. W latach 1970–1976 pełnił funkcję wikariusza biskupiego, a w latach 1976–1992 wikariusza generalnego archidiecezji. W latach 1972–1979 przewodniczył Komisji Głównej Synodu Archidiecezji Krakowskiej. Brał udział w pracach komisji Episkopatu Polski: ds. Duszpasterstwa Rodzin (1970–1985) oraz ds. Powołań Duchownych (1970–1992, w latach 1975–1982 przewodniczący). 6 stycznia 1979 był współkonsekratorem w uroczystości konsekracji biskupiej arcybiskupa krakowskiego Franciszka Macharskiego. 1 lutego 1992 przeszedł w stan spoczynku.

Został pochowany 11 sierpnia 2006 w podziemiach kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie.

Bibliografia

  • Polak G., Kto jest kim w Kościele katolickim?, Warszawa 1996.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie