Stanisław Srokowski (1888–1917)
| ||
podporucznik kawalerii | ||
Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1888 Lwów | |
Data i miejsce śmierci | 23 maja 1917 Włochy | |
Przebieg służby | ||
Siły zbrojne | c. k. armia | |
Jednostki | 6 Pułk Ułanów | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | |
Odznaczenia | ||
Stanisław Srokowski[1] (ur. 5 kwietnia 1888 we Lwowie, zm. 23 maja 1917 we Włoszech) – doktor praw, podporucznik kawalerii c. k. armii.
Życiorys
Urodził się 5 kwietnia 1888 we Lwowie[2][3]. Wywodził się z rodu Srokowskich herbu Jastrzębiec, był synem Teofila (1847-1917, adwokat we Lwowie), bratem stryjecznym Stanisława Józefa Srokowskiego (geograf), Konstantego (polityk) i krewnym Włodzimierza Scholze-Srokowskiego (oficer)[3].
Od 1898 kształcił się w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, gdzie w 1906 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie był Aleksander Domaszewicz)[4][5][2]. Odbył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, uzyskując stopień doktora praw[2][3].
Podczas studiów jako jednoroczny ochotnik służył w kawalerii c. k. armii[2]. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstąpił do armii austriackiej i odbył całą kampanię na froncie rosyjskim[2]. Od lutego 1917 walczył na froncie włoskim[2]. Został awansowany na stopień podporucznika rezerwy kawalerii z dniem 1 maja 1915[6][7]. W 1916, 1917 był podporucznikiem rezerwy 6 pułku ułanów[8][9][2]. Był odznaczany za niepospolite męstwo i wybitne zdolności[2]. 23 maja 1917 poległ na froncie włoskim rozszarpany pociskiem szrapnela[2][3].
Pisał wiersze i prozę[3]. Jego utwory zostały wydane pośmiertnie w 1917 przez Kazimierza Kremera w zbiorze pt. Byłbym szczęśliwy[3].
Odznaczenia
- austriackie
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[9][2]
- Wielki Srebrny Medal Waleczności 1 klasy[8][2]
Przypisy
- ↑ W ewidencji żołnierzy c. k. armii był określany jako „Stanislaus Ritter von Srokowski” (1916), a następnie jako „Stanislaus Ritter von Sroki-Jastrzębiec Srokowski” (1917).
- ↑ a b c d e f g h i j k Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1916/17. Lwów: 1917, s. 11.
- ↑ a b c d e f Andrzej A. Zięba: Stanisław Józef Srokowski. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-12-13].
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1899. Lwów: 1899, s. 104.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1906. Lwów: 1906, s. 85.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 566.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 739.
- ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 623.
- ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 808.
Media użyte na tej stronie
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Leutnant der k.u.k. Arme mit orangegelber Egalisierung
Baretka Signum laudis