Stanisław Stablewski

Stanisław Stablewski (ur. 5 stycznia 1832, zm. 21 lutego 1904 tamże) – działacz gospodarczy i polityczny[1].

Życiorys

Stanisław Stablewski urodził się w Zalesiu, a jego rodzicami byli Karol Stablewski, ziemianin oraz Kordula z domu Sczaniecka. Uczęszczał we Wrocławiu do gimnazjum, które ukończył w 1850 roku[2]. Później w Berlinie oraz we Wrocławiu w 1853 roku studiował prawo, nie ukończywszy studiów. Członek Towarzystwa Rolniczo–Przemysłowego w Gostyniu od 1855 roku, a w następnym roku został właścicielem Zalesia[2]. W Wielkim Księstwie Poznańskim w Towarzystwie ku Wspieraniu Urzędników Gospodarczych był jego przewodniczącym od 1865 roku. Przewodniczył delegacji powiatu krobskiego podczas walnego zgromadzenia Centralnego Towarzystwa Gospodarczego w 1863 roku i w tym samym roku będąc sekretarzem Koła Polskiego wystąpił z petycją, która dotyczyła traktowania schwytanych powstańców polskich przez wojsko pruskie[2]. W Ziemstwie Kredytowym w Poznaniu od 1861 do 1872 roku był jego dyrektorem oraz w 1870 roku członek komisji projektowanego Banku Rolnego. W 1862 roku jako poseł z powiatu wschowskiego i krobskiego wybrano go do II izby sejmu pruskiego krajowego. Z powiatu pleszewskiego i krotoszyńskiego w 1879 roku powtórnie wybrany go posłem niższej izby sejmu pruskiego[2]. W sejmie prowincjonalnym był jego wiceprzewodniczącym w 1891 roku, a później nie uczestniczył w życiu politycznym. Zmarł w Zalesiu 21 lutego 1904 roku, a pochowany został w Wielkich Strzelcach[2][3].

Od roku 1855 jego żoną była Stanisława Sczaniecka, z którą miał córki: Helenę, Emilię, Marię, Irenę i Gabrielę oraz synów: Zygmunta, Kazimierza i Jana[4].

Przypisy

  1. ↑ Genealogia Polska. genealogiapolska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)]. [dostęp 2014-05-29].
  2. ↑ a b c d e Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 ↓, s. 691.
  3. ↑ Sejm Wielki.pl [dostęp 2014-05-29].
  4. ↑ Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 ↓, s. 692.

Bibliografia