Stanisław Stefański

Stanisław Stefański

Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1902 Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 maja 1977 Gdańsk
Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres	od 20 lutego 1957 do 20 lutego 1961
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Odznaczenia

Grób działacza politycznego Stanisława Stefańskiego (1902-1977) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Stanisław Stefański (ur. 29 stycznia 1902 w Warszawie, zm. 29 maja 1977 w Gdańsku) – polski inżynier, rzemieślnik i działacz polityczny, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947), na Sejm Ustawodawczy (1947–1952) oraz na Sejm PRL II kadencji (1957–1961).

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie kontynuował naukę na studiach inżynieryjnych w Republice Weimarskiej. Od 1924 do 1926 zatrudniony w Stoczni Gdańskiej. Po powrocie do Polski w 1927 prowadził własny warsztat radiotechniczny w Warszawie. W okresie II wojny światowej działał w podziemiu: organizował nasłuch radiowy dla prasy podziemnej, kolportował nielegalne wydawnictwa, a także dostarczał broń dla getta warszawskiego. W styczniu 1945 organizował struktury Stronnictwa Demokratycznego w Milanówku, przez pewien okres zasiadał w jego Radzie Narodowej. W kwietniu 1945 ponownie znalazł się w Gdańsku, organizując Zjednoczenie Przemysłu Materiałów Budowlanych. Był szefem Wojewódzkiego Komitetu SD w Gdańsku. Z ramienia SD działał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej (wiceprzewodniczący w latach 1946–1950). Reprezentował Stronnictwo w Komisji Porozumiewawczej Partii i Stronnictw Politycznych. Zasiadał w Radzie Naczelnej SD oraz Prezydium jego Centralnego Komitetu. Sprawował funkcję wiceprzewodniczącego Centralnej Komisji Rewizyjnej SD.

W 1945 został posłem do Krajowej Rady Narodowej, dwa lata później znalazł się w Sejmie Ustawodawczym z okręgu Gdańsk. Zasiadał w Komisjach Morskiej i Handlu Zagranicznego oraz Wojskowej. W latach 1950–1958 zatrudniony w aparacie SD. W 1958 objął obowiązki dyrektora przedsiębiorstwa państwowego "DAL" podległego Ministerstwu Handlu Zagranicznego. Był szefem koła SD przy MHZ. Od 1968 przebywał na rencie.

W 1957 na krótko powrócił do pracy parlamentarnej, będąc posłem II kadencji z okręgu Toruń. Zasiadał wówczas w Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy.

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, a także Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk. Zasłużony członek SD^[1].

Żonaty z Anną Stefańską^[2]. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C23-7-6)^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, str. 121–122
• Marzenna Guzowska, Blisko ludzi, "Kurier Polski", nr 26 z 5 lutego 1979, str. 3
• W czterdziestą rocznicę powstania Krajowej Rady Narodowej: materiały i dokumenty, Kancelaria Sejmu, Warszawa 1984

Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła na Sejm II kadencji