Stanisław Szelągowski

Stanisław Szelągowski
Data i miejsce urodzenia7 kwietnia 1884
Antonowo (województwo podlaskie)
Data i miejsce śmierci15 września 1953
Brzeziny
Zawód, zajęcielekarz

Stanisław Szelągowski (ur. 7 kwietnia 1884 w Antonowie koło Łomży[1], zm. 15 września 1953 w Brzezinach) – polski lekarz, taternik, alpinista, turysta, działacz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT).

Wykształcenie i praca

W Rosji skończył studia medyczne i tam jako lekarz wojskowy przeżył I wojnę światową. W 1919 wrócił do Polski. Osiadł w Brzezinach w województwie łódzkim i tam żył do śmierci. Prowadził rozległą zawodową praktykę lekarską.

Uprawianie turystyki górskiej

Już jako dorosły człowiek zetknął się z górami i turystyką górską. Ok. 1925 wstąpił do PTT i rozpoczął wspinanie się po górach, głównie w Polsce. Zdobył większość szczytów tatrzańskich, ale także kilka szczytów alpejskich. W 1929, pod wrażeniem śmierci Mieczysława Świerza (zginął na zachodniej ścianie Kościelca 5 sierpnia 1929 w wieku 38 lat) swoim darem pieniężnym zapoczątkował Fundusz Uczczenia Pamięci M. Świerza, przekształcony wkrótce w Fundusz Alpinistyczny im. M. Świerza, dzięki któremu było możliwe bezpieczne zorganizowanie kilku wypraw alpinistycznych.

Interesował się topografią i nazewnictwem tatrzańskim oraz ideologią alpinizmu. Był propagatorem ochrony przyrody górskiej.

Dostrzegalny jest jego wkład w rozwój łódzkiego taternictwa. Od 1931 włączył się w działalność organizacyjną Łódzkiego Oddziału PTT. Był członkiem sądu honorowego, członkiem zarządu, wiceprezesem, a w latach 1937–1939 prezesem oddziału PTT w Łodzi.

Od 1929 r. był członkiem Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego a potem Klubu Wysokogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, wiceprezesem Koła Taterników Łodzian w latach 1935-1939[2].

Po wojnie w życie organizacyjne już się nie włączał, ale turystykę czynnie nadal uprawiał.

Przypisy

  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Janusz Umiński Ważniejsze rocznice przypadające w roku 1913. O czym warto wiedzieć, "Gościniec Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego" Kwartalnik nr 4(42)/2012 s. 88

Bibliografia

  • Słownik biograficzny łódzkich działaczy krajoznawstwa i turystyki, praca zbiorowa pod redakcją Jacka Ciesielskiego, Łódź 1985, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Zarząd Wojewódzki w Łodzi, Komisja Historyczna.
  • Lechosław Fularski, 130 lat TT – PTT – PTTK Zarys historii Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, Łódź 2003; wyd. II 2010, ​ISBN 978-83-86699-64-3​.
  • Seweryn Goszczyński, Pierwsi Łódzcy Taternicy i ich organizacje (z internetu: Łódzki Klub Wysokogórski. Opowiadania [1], dostęp 19 lipca 2016).
  • Janusz Umiński Ważniejsze rocznice przypadające w roku 1913. O czym warto wiedzieć, "Gościniec Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego" Kwartalnik nr 4(42)/2012 s. 88 ISSN 1642-0853.