Stanisław Szober
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 sierpnia 1938 |
Miejsce spoczynku | |
Narodowość | polska |
Stanisław Józef Leonard Szober (ur. 6 listopada 1879 w Warszawie, zm. 29 sierpnia 1938 tamże) – polski językoznawca i pedagog, leksykograf.
Życiorys
W 1898 zdał maturę. Studia ukończył w 1903. Od 1903 pracował jako nauczyciel w szkołach Warszawy (np. gimnazjum im. Stanisława Staszica, seminarium im. Stanisława Konarskiego). W 1909 uzyskał tytuł naukowy odpowiadający habilitacji na uniwersytecie w Moskwie. Wykładowca języka polskiego na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie (1907-1908, 1912-1918)[1].
Jako ochotnik służył w 201 pułku artylerii polowej. Był pracownikiem Komisji Słownikowej Tymczasowej Rady Stanu[2]. Od 1919 do 1929 był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego wykładając język polski. W 1929 został kierownikiem Katedry Językoznawstwa Indoeuropejskiego.
Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Był prezesem Towarzystwa Krzewienia Poprawności i Kultury Języka. Współpracował z Towarzystwem Popierania Polskiej Twórczości Literackiej. W 1938 został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Autor „Słownika ortoepicznego” (1937), w późniejszych wydaniach (pod redakcją Witolda Doroszewskiego) pod nazwą „Słownik poprawnej polszczyzny” (1958).
Zmarł 29 sierpnia 1938. Został pochowany 1 września 1938 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 177 wprost-1/2-4/5)[3]. Pogrzeb prowadził ks. prof. Jan Stawarczyk[4].
Upamiętnienie
Od 25 października 1976 r. naukowiec jest patronem ulicy na terenie obecnej dzielnicy Bemowo w Warszawie[5].
Przypisy
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s.130, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 220.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KSAWERY KOISIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15] .
- ↑ Pogrzeb ś.p. prof. Stanisława Szobera. „Warszawski Dziennik Narodowy”, s. 8, nr 240 z 2 września 1938.
- ↑ Uchwała nr 28 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 25 października 1976 r. w sprawie nadania nazw ulicom, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 31 grudnia 1976 r., nr 23, poz. 127, s. 2.
Bibliografia
- Stanisław Szober – czołowy uczony polski nie żyje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 197 z 1 września 1938.
- Szober Stanisław. Edukateria.pl. [dostęp 2012-07-19].
Linki zewnętrzne
- Prace Stanisława Szobera dostępne w Federacji Bibliotek Cyfrowych
- Kolekcja publikacji Stanisława Szobera w serwisie Polona.pl
- ISNI: 0000 0000 8364 4901
- VIAF: 22937741
- LCCN: no94031452
- GND: 118799630
- BnF: 128170252
- SUDOC: 060605510
- NKC: ola2003198061
- NTA: 111724627
- BIBSYS: 1512647515432
- CiNii: DA05623317
- Open Library: OL1777708A
- PLWABN: 9810681018805606
- NUKAT: n96100875
- J9U: 987007295039005171
- CONOR: 93264227
- LIH: LNB:rzL;=CI
- WorldCat: lccn-no94031452
Media użyte na tej stronie
Autor: Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji, sygnatura: 1-N-577-1, Licencja: CC BY-SA 4.0
Проф. Станислав Шобер, полски езиковед.
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 3.0
Grób Stanisława Szobera na Cmentarzu Powązkowskim