Stanisław Szymborski
Stanisław Szymborski. Zdjęcie portretowe.(źródło – Muzeum Sopotu) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor zwyczajny[1] nauk technicznych | |
Specjalność: hydrotechnika | |
Alma Mater | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Stanisław Szymborski (ur. 25 kwietnia 1906 w Warszawie, zm. 13 marca 1983 w Sopocie) – polski inżynier, specjalizujący się w badaniach środowiska wodnego, założyciel Stacji Morskiej w Sopocie i wiodący organizator polskiej oceanologii, harcmistrz.
Biografia
Propagator turystyki kajakowej, autor przewodników dla wodniaków. Działacz harcerski odznaczony złotym krzyżem „Za zasługi dla harcerstwa”. Współzałożyciel i członek pierwszego Zarządu Akademickiego Związku Morskiego założonego we Lwowie w 1933 roku. Uczestnik w stopniu oficera w pierwszym rejsie „Zawiszy Czarnego” do Londynu pod dowództwem Generała Mariusza Zaruskiego. Po wojnie, w roku 1947, uczestniczył w rejsie do Szwecji[2]. Studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej na Politechnice Lwowskiej, którą ukończył w 1938 roku jako mgr inż. hydrotechniki i pozostając na niej pracował jako wykładowca i asystent prof. Kazimierza Bartla[3]. W czasie okupacji działał w Armii Krajowej W kwietniu 1945 r. przyjechał do Sopotu z prof. Eugeniuszem Kwiatkowskim jako członek Delegatury Rządu do spraw Wybrzeża. Początkowo podjął pracę organizacyjno-administracyjną, a następnie kontynuował pracę naukową na Politechnice Gdańskiej[2].
Opiekun Naukowego Koła Badań Podwodnych przy Politechnice Gdańskiej, przemianowanego na Gdański Klub Płetwonurków "Rekin"[2].
Założyciel i w latach 1953-1976 kierownik Stacji Morskiej w Sopocie, której sukcesorem jest obecny Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie[4]. W latach 1961-1983 był sekretarzem naukowym Komitetu Badań Morza Polskiej Akademii Nauk[5] oraz inicjatorem i współorganizatorem czasopisma naukowego „Oceanologia”, które zaczęto wydawać w 1971 roku, obecnie kwartalnik jest wydawnictwem rejestrowanym przez Listę Filadelfijską. Autor licznych prac naukowych oraz książek popularnonaukowych o tematyce morskiej i turystycznej[2]. Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera G4-4-19)[6]. Jego synem jest Krzysztof Szymborski, polski fizyk.
Wybrane publikacje
- Wisła. Przewodnik dla turystów wodnych, Książnica-Atlas, Lwów Warszawa 1935
- Dniestr z dopływami, Prut i Czeremosz, Książnica-Atlas, Lwów Warszawa 1937
- Port morski, Wydawnictwo Komunikacyjne, 1955
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi
- Krzyż Kawalerski Order Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
Bibliografia
- Jerzy Dera, Stanisław Massel, Jerzy Wyrwiński 60 lat Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie; ludzie, wydarzenia i osiągnięcia, 2013, ISBN 9788392-155294-8392-155297)
- Jerzy Dera, Instytut Oceanologii PAN w Sopocie; 50 lat historii, materiały Instytutu Oceanologii PAN Sopot, 2003, PL-ISSN 0078-3234
- Jerzy Dera, Institute of Oceanology, Polish Academy of Sciences; 50 year history, Oceanologia, 45(1)/2003 s. 133-168, ISSN 0078-3234
- Jerzy Dera, Prof Stanisław Szymborski (Obituary), Oceanologia, 18/1984 s. 3-4 [1]
Przypisy
- ↑ Diamentowy Jubileusz Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie, www.gospodarkamorska.pl [dostęp 2018-06-28] (pol.).
- ↑ a b c d Wspomnienia, www.mihurybi.website.pl [dostęp 2020-07-28] (pol.).
- ↑ 1. Sopocianie, Muzeum Sopotu. (pol.).
- ↑ 2. Jerzy Dera , Instytut Oceanologii PAN w Sopocie; 50 lat historii (ang.).
- ↑ Jerzy Dera , Stanisław Massel , Jerzy Wyrwiński , 3. 60 lat Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie (pol.).
- ↑ śp. Stanisław Szymborski
Media użyte na tej stronie
Autor: Nieznany , Licencja: CC BY-SA 3.0
Inż. Stanisław Szymborski. Zdjęcie portretowe.
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Stanisława Szymborskiego na Cmentarzu katolickim w Sopocie