Stanisław Wałach
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1942-1976 |
Formacja | Gwardia Ludowa |
Jednostki | Oddział GL/AL im. Jarosława Dąbrowskiego |
Stanowiska | dowódca okręgu AL |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca | Prezes Gwardyjskiego Towarzystwa Sportowego „Wisła” Kraków |
Odznaczenia | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Kierownik Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach (p.o.) | |
Okres | od 1 listopada 1954 |
Stanisław Wałach[a] ps. „Zdzich” (ur. 30 kwietnia 1919 w Żarkach, zm. 12 stycznia 1999) – uczestnik II wojny światowej w szeregach Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, oficer Milicji Obywatelskiej i aparatu bezpieczeństwa PRL, członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1], publicysta.
Życiorys
Syn Szczepana i Julii. Od jesieni 1942 partyzant oddziału GL im. Jarosława Dąbrowskiego dowodzonego przez Stanisława Barana. Od 1943 członek byczyńskiej grupy wypadowej, uczestniczył w akcjach kolejowych, m.in. w nocy z 24 na 25 listopada 1943 kierował wykolejeniem transportu wojskowego na odcinku Ciężkowice-Balin. Od 27 stycznia 1945 był zastępcą szefa, a od 20 kwietnia szefem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Chrzanowie, od 1 lutego 1946 pełnił funkcję szefa PUBP w Limanowej, od 1 kwietnia 1947 szefa PUBP w Nowym Sączu. 1 września 1948 został naczelnikiem Wydziału III Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie, a 1 maja 1952 inspektorem przy kierownictwie WUBP w Krakowie. Od 24 listopada 1952 był słuchaczem Kursu Aktywu Kierowniczego przy MBP, od 12 sierpnia 1953 w dyspozycji dyrektora Departamentu Kadr MBP. Od 15 sierpnia 1953 był zastępcą szefa WUBP w Kielcach, od 1 listopada 1954 został p.o. szefa WUBP w Kielcach.
1 stycznia 1955 został zastępcą i p.o. kierownika WUdsBP w Kielcach, a od 1 grudnia 1955 szefem WUdsBP w Kielcach, od 22 listopada 1956 w dyspozycji dyrektora Departamentu Kadr i Szkolenia KdsBP. Od 16 stycznia 1957 zastępca komendanta wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej ds. Służby Bezpieczeństwa w Białymstoku, od 1 sierpnia 1959 II zastępca komendanta wojewódzkiego MO ds. SB w Krakowie, od 15 marca 1969 I zastępca komendanta wojewódzkiego ds. SB w Krakowie, od 3 września 1974 w dyspozycji dyrektora Departamentu Kadr SB Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Zwolniony z resortu 15 lutego 1976.
Autor trzech książek pt. "Był w Polsce czas”, "Partyzanckie noce"[2] i "Świadectwo tamtym dniom” wydanych w 1969, 1970 i 1976 r. ukazujących walkę o władzę w powojennej Polsce między komunistami a podziemiem zbrojnym[3][4].
Opinia wielu polskich komunistów o członkach polskiego podziemia zbrojnego różniła się od ich oceny wydanej przez Stanisława Wałacha, cyt.
Naszymi przeciwnikami byli ludzie niewątpliwie twardzi, zahartowani w walce i zmaganiach z przeciwnościami, odporni psychicznie i niebezpieczni, przebiegli, niekiedy z cenzusami. W argumentacji propagandowej nie ukazywali jednak szerszych horyzontów. Należeli do kategorii ludzi czynu i zadowalało ich monotonne wieszczenie, że walczą za Boga i Ojczyznę, a przeciw Żydom i komunistom.
[5].
W latach 1971–1974 był prezesem Gwardyjskiego Towarzystwa Sportowego „Wisła” Kraków. Jego siostra Bronisława była żoną ministra spraw wewnętrznych PRL Franciszka Szlachcica[6].
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy II klasy[7]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[8]
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Partyzancki
- Srebrny Krzyż Zasługi[9]
- Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
- Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
i inne
Uwagi
- ↑ Znany także jako Stanisław Zdich-Wałach.
Przypisy
- ↑ Ryszard Terlecki, Tarcza i miecz komunizmu. Historia aparatu bezpieczeństwa w Polsce 1944-1990, Kraków 2007, s. 370.
- ↑ https://www.antykwariat.waw.pl/ksiazka,1006150/stanislaw_walach_partyzanckie_noce,121952.html
- ↑ Stanisław Wałach, Był w Polsce czas, Kraków 1969.
- ↑ Stanisław Wałach, Świadectwo tamtym dniom, Kraków 1969.
- ↑ Świadectwo tamtym dniom 1974 ↓, s. 220.
- ↑ of Scientific Institutes – Franciszek Szlachcic (1920–1990) – przyczynek do biografii „supergliny”, rcin.org.pl [dostęp 2017-11-26] (ang.).
- ↑ https://2.bp.blogspot.com/-2ySCpi0SgIg/WLSZtAXr0AI/AAAAAAAAdiw/ZuEgdh4xD50G71SPqIxzLHfjYfcPnQivACLcB/s1600/stanis%25C5%2582aw%2Bwa%25C5%2582ach.jpg
- ↑ Dziennik Polski, rok XXV, nr 171 (7907), s. 2.
- ↑ Monitor Polski, nr 29, 1947.
Bibliografia
- Wojciech Frazik, Filip Musiał, Mateusz Szpytma, Twarze krakowskiej bezpieki. Obsada stanowisk kierowniczych Urzędów Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Krakowie., Kraków 2006, s. 382–383. ISBN 83-89122-09-X.
- Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945, Warszawa 1971.
- Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu 1943-1985, Warszawa 1988.
- Stanisław Wałach: Świadectwo tamtym dniom. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1974.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Krzyż Partyzancki
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
Stanisław Wałach (1919-1999) – Colonel of communist Public Security, partisan of communist Armia Ludowa
Baretka: Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy