Stanisław Wakuliński
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | Polska |
Dziedzina sztuki |
Stanisław Wakuliński (ur. 7 stycznia 1923 w Pobikrach, gm. Ciechanowiec, zm. 3 lutego 2013 w Białymstoku) – rzeźbiarz, malarz, absolwent Wydziału Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Gdańsku obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku w pracowni prof. Mariana Wnuka i prof. Stanisława Horno-Popławskiego. Przez ponad 40 lat pracował jako plastyk w Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku. Autor wielu rzeźb, medali, tablic pamiątkowych oraz pomników.
Życiorys
W latach 20. jego rodzina przeniosła się do Białowieży i tutaj osiadła na dłuższy czas. Ojciec zajmował się ciesielstwem, miał własny warsztat. Stanisław będąc już uczniem miejscowej szkoły powszechnej, do której zaczął uczęszczać w 1932 roku, zainteresował się rzeźbą w drewnie. Niebawem okazało się, że ma w tym kierunku uzdolnienia[1]. Stanisław Wakuliński po studiach przyjechał do Białegostoku. Przed przeniesieniem do Supraśla, pracował w Liceum Sztuk Plastycznych w Białymstoku jako nauczyciel rzeźby obecnie Liceum Plastyczne im. Artura Grottgera w Supraślu. W 1952 roku związał się z Zakładem Anatomii Prawidłowej Akademii Medycznej w Białymstoku, gdzie pracował nieprzerwanie do 1993 roku[2]. Grób Stanisława Wakulińskiego znajduje się na cmentarzu miejskim w Białymstoku przy ul. Władysława Wysockiego 63 - sektor: 108, rząd 10A, nr. grobu 10[3].
Ważniejsze realizacje (pomniki)
- Bronisława Wesołowskiego, 1961 r., Wysokie Mazowieckie, beton (nie przetrwał do naszych czasów)
- Marcelego Nowotki, Łapy, 1962 r., piaskowiec (nie przetrwał do naszych czasów)
- XX-lecia przyłączenia Ziem do Macierzy, 1965 r., Ełk, piaskowiec
- XX-lecia PRL, 1965 r., Kolno, piaskowiec
- Zwycięstwa, Mońki, lata sześćdziesiąte, blacha miedziana
- Grzegorzowi Kunawinowi i jego współtowarzyszom poległym w obronie ziemi dąbrowskiej, gmina Dąbrowa Białostocka, kamień
- Wdzięczności "Ojczyzna" (Pomnik Wolności), 1969 r., Sejny, piaskowiec
- Ku czci żołnierzy września 1939 r., Olszewo, pow. Brańsk, sztuczny kamień, blacha miedziana
- Poległym żołnierzom i funkcjonariuszom MO, Antoninie- Brzozowo, pow. Łapy, beton
- Ofiarom Faszyzmu (Walki i Męczeństwa), 1972 r., Lipsk, piaskowiec
- Ofiarom II wojny światowej, 1973 r., Grabówka, piaskowiec
- Drewniany pomnik z 1980 roku usytuowany przy drodze ze Zwierzyńca do Bud na miejscu pochówku Pawła Wysiagina, żołnierza radzieckiego poległego w lipcu 1944 roku[4]
- Jana III Sobieskiego (projekt Stanisław Wakuliński, wykonanie Jan Wakuliński),1983 r., Płonka Kościelna, kamień
Wystawy
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/Ludwik_Zamenhof_-_popiersie_z_piaskowca.jpg/220px-Ludwik_Zamenhof_-_popiersie_z_piaskowca.jpg)
- Doroczne Wystawy Okręgowe, 1954-1965, Białystok
- "XV-lecia Rzeźby Polskiej", 1960, Warszawa, Zachęta
- "Ogólnopolska Wystawa Rzeźby" 1960/1961, Radom
- "Wystawa Czterech Województw: Lublin, Rzeszów, Kielce, Białystok", 1965
- "XX-okręgowa wystawa plastyki. Malarstwo, rzeźba, grafika" 1968, Muzeum Ruchu Rewolucyjnego
- "Chomczyk, Chudzik, Gutkiewicz, Jurkowska, Jurkowski, Wakuliński", wystawa zbiorowa, 1969, Muzeum Okręgowe w Białymstoku
- "Wystawa malarstwa, grafiki i rzeźby białostockiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków", 1972, Klub Oficerski Domu Wojska Polskiego, Warszawa
- "Rzeźba", wystawa indywidualna, 1975, BWA Białystok
- "Rzeźba, malarstwo. W trzydziestolecie pracy twórczej", wystawa indywidualna, 1980, BWA Białystok
- "Rzeźba" wystawa indywidualna, 1980, Lipsk
- "Pejzaż lipski n/Biebrzą" 1980, Galeria Sztuki Współczesnej Pracowni Sztuk Plastycznych w Białymstoku
- "II środowisko wystawa, członków ZPAP, Białystok, Łomża, Suwałki", 1994, Białystok, Galeria Arsenał
- "Uroczysko, salon 98", 1998, Supraśl
- "Rzeźba i malarstwo", wystawa indywidualna, 2001, Galeria "Marszand"
- "Biały Salon Sztuk Pięknych" 2001, Galeria Arsenał, Białystok
- "Malarstwo", 2002, "Galeria 10" w Akademii Startu[5].
Galeria
Pomnik ku czci żołnierzy września 1939 r. - Olszewo
Pomnik XX-lecia przyłączenia Ziem do Macierzy (obecnie "Poległym za wolną i niezawisłą Polskę") w Ełku
Pomnik Zwycięstwa - Mońki
Pomnik Wdzięczności "Ojczyzna" (Pomnik Wolności) w Sejnach
Przypisy
- ↑ Wakuliński Stanisław (1923-2013)- życiorys.
- ↑ Stanisław Wakuliński nie żyje. Był rzeźbiarzem, malarzem, twórcą pomników - Kurier Poranny z 13 lutego 2013 r. [dostęp 2014-12-18].
- ↑ bialystok.grobonet.com - śp. Stanisław Wakuliński
- ↑ Mogiła Pawła Wysiagina www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu
- ↑ Katalog wystawy indywidualnej „Stanisław Wakuliński Rzeźba” w salach Galerii im. Sleńdzińskich w Białymstoku, czerwiec - wrzesień 2009 r.
Media użyte na tej stronie
Autor: Fczarnowski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pomnik króla Jana III Sobieskiego przed kościołem parafialnym w Płonce Kościelnej (woj. podlaskie). Odsłonięty 12 września 1983 roku w 300 – lecie Wiktorii wiedeńskiej, materiał – kamień. Jest to projekt rzeźbiarza Stanisława Wakulińskiego, wykonanie Jan Wakuliński.
Autor: Polimerek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ten plik powstał przy wsparciu finansowym Wikimedia Polska, w ramach realizacji Uchwały Zarządu nr UZ 2009-23. (Zgłoś swój projekt!)
Autor: Adam-dalekie-pole, Licencja: CC BY-SA 4.0
Popiersie Ludwika Zamenhofa z Centrum im. Ludwika Zamenhofa w Białymstoku autorstwa Stanisława Wakulińskiego. Wcześniej znajdowało się w zlikwidowanej Szkole Podstawowej nr. 23 przy ul. Kościelnej, a następnie w Muzeum Historycznym przy ul. Warszawskiej.
(c) Patryk Korzeniecki, CC BY-SA 3.0
Pomnik "Poległym za wolną i niezawisłą Polskę" w Parku Solidarności w Ełku
Autor: Henryk Borawski, Licencja: CC BY 3.0
Mońki. Pomnik - "Chwała poległym za Wolność i Ojczyznę"
Autor: Krzyszof Kundzicz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pomnik ofiar bitwy o Olszewo z 1939 w Olszewie, gmina Brańsk, podlaskie