Stanisław Walczak
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 9 kwietnia 1913 |
---|---|
Data śmierci | 11 lipca 2002 |
Minister sprawiedliwości | |
Okres | od 25 czerwca 1965 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Stanisław Walczak (ur. 9 kwietnia 1913 w Wadowie – ob. osiedle Krakowa, zm. 11 lipca 2002) – polski profesor nauk prawnych i polityk, minister sprawiedliwości w latach 1965–1971.
Życiorys
Syn Józefa i Marii. W 1938 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1949 uzyskał stopień doktora prawa na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1965 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1976 profesora zwyczajnego nauk prawnych.
W czasie okupacji należał do Gwardii Ludowej i Armii Ludowej. W 1945 wiceprezydent Wałbrzycha, od 1946 do 1947 przewodniczący delegatury Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym we Wrocławiu, następnie do 1950 przewodniczący delegatury ministra oświaty ds. młodzieży we Wrocławiu. Pracownik naukowy Uniwersytetu Wrocławskiego (1948–1964), następnie profesor Uniwersytetu Warszawskiego (1965–1986). Był m.in. kierownikiem Zakładu Polityki Penitencjarnej (1976–1980) oraz kierownikiem Zakładu Nauk Penitencjarnych (1981–1984) w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji. W latach 1965–1971 przewodniczący Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Od 1984 na emeryturze.
Od 1942 należał do Polskiej Partii Robotniczej, później do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1949 oraz od 1956 do 1957 był członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR we Wrocławiu, a od listopada 1956 do marca 1957 także jego sekretarzem. Od listopada 1968 do grudnia 1971 zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR.
W 1957 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, a następnie – od 25 czerwca 1965 do 26 października 1971 – był ministrem sprawiedliwości w czwartym rządzie Józefa Cyrankiewicza oraz rządzie Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza.
Był nauczycielem akademickim w Prywatnej Wyższej Szkole Nauk Społecznych, Komputerowych i Medycznych w Warszawie[1].
Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, kwatera B15, rząd 7, grób 19[2].
Odznaczenia[3]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie)
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Medal 30-lecia Armii Ludowej
Przypisy
- ↑ Zasłużeni wykładowcy. pwsbia.edu.pl. [dostęp 2020-04-11].
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1402–1403
Bibliografia
- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Stanisław Walczak, polski prawnik
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970