Stanisław Wawrykiewicz

Stanisław Wawrykiewicz

Stanisław Wawrykiewicz na konferencji BachoTeX 2016
Pseudonim	Wawrytko
Data i miejsce urodzenia	31 maja 1953 Sopot
Data i miejsce śmierci	7 lutego 2018 Sopot
Przyczyna śmierci	utonięcie[1]
Gatunki	poezja śpiewana
Zawód	informatyk, typograf
Aktywność	od 1972
Powiązania	Wały Jagiellońskie, Wolna Grupa Bukowina, Mirosław Hrynkiewicz
Instrument
gitara klasyczna

Stanisław Wawrykiewicz, częściej Staszek Wawrykiewicz (ur. 31 maja 1953 w Sopocie^[2], zm. 7 lutego 2018 tamże^[1]) – polski pieśniarz, muzyk niezawodowy.

Życiorys

Był synem Mariana i Kazimiery z domu Berezowskiej.

W 1972 roku ukończył I LO w Sopocie im. Marii Skłodowskiej-Curie^[3], a w roku 1977 geografię na Uniwersytecie Gdańskim.

W okresie stanu wojennego pracował w Spółdzielni Studenckiej Alpinex zajmującej się pracą na wysokościach, równocześnie współpracując z Solidarnością przy druku i dystrybucji wydawnictw podziemnych.

13 października 1984 roku wziął ślub z Joanną Niedzielską, z którą potem miał dwie córki – Jadwigę i Helenę.

Działalność artystyczna

Autor i wykonawca z nurtu „krainy łagodności”, popularyzator ballad Mirosława Hrynkiewicza (m.in. O Krzyżowcu, O drodze w lesie, O oceanie), wielokrotny uczestnik i laureat Bazuny^[4] (w kolejnych latach juror), giełdy piosenki w Szklarskiej Porębie (Szary Łoś Giełdowy), łódzkiej Yapy, festiwalu w Krakowie i festiwalu w Opolu. Aktywność pieśniarską rozpoczął od udziału w Bazunie w 1972 roku.

Występował w rozmaitych formacjach, m.in. zastępował Wojciecha Jarocińskiego w Wolnej Grupie Bukowina, założył z Marią Kondratowicz i Jerzym Rybiewskim Grupę Przyjaciół Bukowiny (na jednej z Bazun w zastępstwie wykonywała pieśni WGB) i towarzyszył wykonawcom, takim jak: Elżbieta Adamiak, Adam Drąg, Waldemar Chyliński, Grzegorz Bukała, czy Grzegorz Marchowski. W 1977 roku był jednym z założycieli i członków zespołu Wały Jagiellońskie, z którym przez kilka lat współpracował. W 2011 roku dołączył do zespołu „Mirek Hrynkiewicz i przyjaciele”, w którym oprócz Hrynkiewicza śpiewał też między innymi Bogusław („Jacko”) Jackowski^[5].

W drugiej dekadzie XXI wieku śpiewał w Męskim Chórze Szantowym „Zawisza Czarny”^[6], występując z nim na scenach polskich i obcych, od tawern i pubów po dziedziniec Heweliusza Politechniki Gdańskiej^[7].

Działalność zawodowa

Od początków pojawienia się systemu składu TeX w Polsce, pod koniec lat osiemdziesiątych, wykorzystywał TeX-a między innymi do składu prasy podziemnej^[8]. Był członkiem założycielem Polskiej Grupy Użytkowników Systemu TeX, którego Członkiem Honorowym został w roku 2008^[9]. Brał intensywny udział w pracach GUST-u – przy produkcji biuletynu GUST-owego, przy organizowaniu spotkań w Bachotku, przy przygotowywaniu pakietów TeX-owych i fontowych udostępnianych przez GUST. Był też członkiem międzynarodowego TeX Live Team^[10], zespołu przygotowującego coroczną dystrybucję systemu TeX dla większości systemów operacyjnych^[11]. W działaniach Pracowni Usług Wydawniczych i Informatycznych, którą prowadził w Sopocie, korzystał z systemu TeX.

Śmierć

Pogrzeb Stanisława Wawrykiewicza na Cmentarzu Katolickim w Sopocie, 10 lutego 2018

Artysta w czasie samotnego spaceru poślizgnął się i wpadł do lodowatej wody Zatoki Gdańskiej przy sopockiej marinie^[1]. Spoczął na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera B3-1-11)^[12].

Grób Stanisława Wawrykiewicza na Cmentarzu katolickim w Sopocie

Przypisy

Bibliografia

• Bogusław Jackowski, Stanisław Wawrykiewicz: Fontowe ABC: Fonty rodziny Computer Modern (pol.). [dostęp 2013-06-15].
• Łagodne wprowadzenie do TEXa, Podręcznik. mif.pg.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-04)].
• Przewodnik po TeX Live (tłumaczenie i uzupełnienia)