Stanisław Witek (chemik)

Stanisław Witek
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1932
Sosnowiec

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 2015
Wrocław

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia pestycydów, synteza organiczna
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1962

Profesura

1983

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Stanisław Witek (ur. 12 kwietnia 1932 w Sosnowcu, zm. 6 stycznia 2015 we Wrocławiu) – polski chemik, profesor Politechniki Wrocławskiej, specjalista chemii pestycydów i syntezy organicznej[1]. Przewodniczący International Scientific Advisory Board on Sea-Dumped Chemical Weapons, wieloletni członek międzynarodowej Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej[2].

Życiorys

Ukończył tam Liceum im. Stanisława Staszica. Studiował w latach 1949–1955 na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, specjalizując się w technologii materiałów wybuchowych pod kierunkiem profesora Dionizego Smoleńskiego. Rozprawę doktorską obronił w 1962 roku. Swoją karierę zawodową związał z Wydziałem Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, najpierw jako adiunkt w latach 1962–1968, potem docent (1968–1983), następnie jako profesor nadzwyczajny (1983–1995). Profesorem zwyczajnym został w 1995 roku[2].

Zorganizował, a następnie kierował Pracownią Chromatografii Gazowej Centralnego Laboratorium Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej, gdzie w 1969 roku był współtwórcą Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych (I-27) jako zastępca dyrektora ds. badań naukowych i współpracy z przemysłem. Od 1972 do 1990 roku (z 3-letnią przerwą) był jego dyrektorem[2].

Był ekspertem w dziedzinie utylizacji broni chemicznej. Jako pierwszy polski uczony znalazł się w międzynarodowym zespole naukowo-doradczym nagrodzonej w 2013 roku Pokojową Nagrodą Nobla Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej z siedzibą w Hadze, której członkiem był przez dwie kadencje (1998–2004)[3][4]. Doradca naukowy ministra spraw zagranicznych ds. broni chemicznej i biologicznej. Z inicjatywy MSZ Litwy zorganizował i przewodniczył International Scientific Advisory Board on Sea-Dumped Chemical Weapons, złożonej z niezależnych ekspertów o uznanym dorobku[5][6][7][8][9].

Był reprezentantem Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej w Komitecie Nauk Chemicznych PAN oraz w zespole ds. biotechnologii MNiSW, brał także udział w radach naukowych i zespołach redakcyjnych czasopism zagranicznych. Przewodniczył komisjom Rady Wydziału Chemicznego oraz Senatu Politechniki Wrocławskiej[2].

Jest autorem ponad 170 artykułów w czasopismach naukowych, 49 patentów i 7 wdrożeń. Wypromował 13 doktorów, siedmioro jego wychowanków jest profesorami w Polsce i na świecie[2]. W 2005 roku wraz ze współpracownikami otrzymał I nagrodę Prezesa Rady Ministrów za wybitne krajowe osiągnięcie naukowo-techniczne[10].

Był żonaty, żona Barbara była również chemikiem. Mieli jedną córkę. Był siostrzeńcem Kazimierza Banysia, profesora Politechniki Wrocławskiej, i Mariana Banysia, chirurga.

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ Prof. dr inż. Stanisław Witek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-05-06].
  2. ↑ a b c d e f g h Zmarł profesor dr inż. Stanisław Witek. Pryzmat. [dostęp 2019-05-05].
  3. ↑ Rozbroją rosyjskie bomby. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2019-05-05].
  4. ↑ Will Carpenter, The First Year of the OPCW Scientific Advisory Board, „The CBW Conventions Bulletin”, 45, 1999, s. 1-3 [dostęp 2019-05-06] (ang.).
  5. ↑ United Nations Resolution on sea dumped chemical munitions. [dostęp 2019-05-05].
  6. ↑ International Dialogues on Underwater Munitions. [dostęp 2019-05-05].
  7. ↑ The Third International Dialogue on Underwater Munitions. [dostęp 2019-05-05].
  8. ↑ Bałtyk pełen iperytu. Tygodnik Przegląd. [dostęp 2019-05-05].
  9. ↑ The first meeting of the Scientific Board on Dumped Chemical Weapons held in Prague. [dostęp 2019-05-05].
  10. ↑ Substancje biologicznie czynne: uroczyste seminarium z okazji 70-lecia urodzin profesora Stanisława Witka, Wrocław, 21 czerwca 2002. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. [dostęp 2019-05-05].
  11. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 2000 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 43, poz. 843).

Media użyte na tej stronie