Stanisław Witt
| Sługa Boży | |
| Kraj działania | Polska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1918 Lubichowo |
| Data i miejsce śmierci | 9 lipca 1943 KL Dachau |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Inkardynacja | werbista |
| Śluby zakonne | 4 września 1939 |
Stanisław Witt SVD (ur. 13 listopada 1918 w Lubichowie, zm. 9 lipca 1943 w Dachau) – polski kleryk katolicki, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Był synem Sylwestra i Leokadii z domu Szwarc. W 1928 roku wstąpił Niższego Seminarium Misyjnego Księży Werbistów w Górnej Grupie, a po zdaniu matury wstąpił nowicjatu w Chludowie.
Po wybuchu II wojny światowej 4 września 1939 złożył pierwsze śluby zakonne. Niemcy, 25 stycznia 1940 internowali wszystkich przebywających w Domu Misyjnym duchownych i utworzyli obóz przejściowy dla zakonników i księży z okolicy. Po aresztowaniu przewieziony został do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Dachau (KL), gdzie za próbę zatrzymania różańca został skopany. Przebywał w obozie Mauthausen-Gusen, a powtórnie przewieziony do Dachau (KL), zarejestrowany został pod numerem 21959.
Zmarł wyniszczony ciężką pracą i chorobami.
Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. 23 kwietnia 2008 roku zamknięto w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie proces rogatoryjny (diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego)[1].
Zobacz też
- 108 błogosławionych męczenników
- Słudzy Boży II procesu beatyfikacyjnego drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej
- wstawiennictwo świętych
Przypisy
- ↑ Marcin Milczanowski SVD: Uroczystość zamknięcia procesu beatyfikacyjnego. [dostęp 2009-09-07].
Źródła internetowe
Media użyte na tej stronie
