Stanisław Zimny

Stanisław Zimny

Data i miejsce urodzenia	1856 Lwów, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 1937 Lwów, Polska
Wojewoda lwowski
Okres	od 30 czerwca 1924 (od 10 marca 1924 p.o.) do 4 grudnia 1924
Poprzednik	Kazimierz Grabowski
Następca	Paweł Garapich
Odznaczenia

Stanisław Zimny (ur. w 1856 we Lwowie – zm. 3 kwietnia 1937^[1] tamże) – polski prawnik, urzędnik austro-węgierski, wojewoda lwowski 1924.

Ukończył gimnazjum a następnie Wydział Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. Po studiach rozpoczął pracę w administracji Austro-Węgier. Był urzędnikiem Namiestnictwa we Lwowie w charakterze radcy dworu^[2], starostw w Drohobyczu i Wadowicach a następnie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Przedlitawii w Wiedniu.

W II Rzeczypospolitej, jako wiceprezydent lwowskiego Namiestnictwa, został w 1919 mianowany zastępcą generalnego komisarza rządu RP dla b. Galicji. Od 1921 r. naczelnik Wydziału Prezydialnego Urzędu Wojewódzkiego, następnie wicewojewoda lwowski. Od 10 marca 1924 pełniący obowiązki wojewody lwowskiego, od 30 czerwca do 4 grudnia 1924 był wojewodą lwowskim.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[3].

Przypisy

Bibliografia, literatura

• Zimny Stanisław w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 176;