Stanisława Gierek

Stanisława Gierek
Ilustracja
Stanisława Gierek podczas wizyty amerykańskiej pary prezydenckiej w Warszawie (grudzień 1977)
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1918
Sosnowiec

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 2007
Cieszyn

Miejsce spoczynku

Sosnowiec

Małżeństwo

Edward Gierek

Dzieci

Adam Gierek

Odznaczenia
Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
Grób Edwarda i Stanisławy Gierek na cmentarzu w Sosnowcu-Środuli

Stanisława Gierek z domu Jędrusik (ur. 10 lutego 1918 w Sosnowcu, zm. 14 kwietnia 2007 w Cieszynie) – polska magister, długoletnia żona Edwarda Gierka; ich małżeństwo trwało sześćdziesiąt cztery lata[1].

Życiorys

Córka Antoniego, z górniczej rodziny. Od 10 kwietnia 1937 była żoną działacza komunistycznego Edwarda Gierka (późniejszego I sekretarza KC PZPR), z którym miała trzech synów: Adama, Zygmunta i Jerzego. Na przełomie lat 30. i 40. XX wieku mieszkali w Belgii, dokąd wyjechali „za chlebem”[1].

Edward Gierek był jednym z pierwszych przywódców bloku wschodniego, który był fotografowany nie tylko w roli polityka, lecz także prywatnie. W związku z tym jego żona wyrosła w oczach opinii publicznej na „pierwszą damę”. Według historyka Jerzego Eislera „była to nie tylko «pierwsza dama» w peerelowskiej Polsce, lecz i w całym bloku państw komunistycznych”[2].

W czasie, kiedy jej mąż był pierwszym sekretarzem partii krążyły liczne plotki o Stanisławie Gierek, między innymi o jej rzekomych podróżach do Paryża na zakupy lub też do fryzjera[3][4]. Pracę magisterską z zakresu historii (traktującą o swojej pracy politycznej w Belgii) obroniła pod koniec lat 70. na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego[1]. Wnuczka Stanisławy Gierek, Stanisława Gierek-Ciaciura, twierdzi jednak, że ukończyła ona tylko sześć klas szkoły podstawowej i nie znała języków obcych[5]. Z kolei Mieczysław Rakowski pisał w swoich dziennikach, że „Wiluś [Szewczyk] zaklina się, że Stasia [Gierkowa] w październiku ubiegłego roku [1978] obroniła pracę magisterską. Napisała (to znaczy, że ktoś za nią napisał) wspomnienie o swojej pracy politycznej w Belgii. Całość opatrzono tzw. aparatem naukowym i w ten sposób Uniwersytet Śląski nadał jej tytuł magistra”[6].

Kiedy w sierpniu 1980 po fali podwyżek w Polsce wybuchły strajki ówczesny I Sekretarz KC PZPR Edward Gierek miał być jakoby naciskany przez działaczy partyjnych, aby wprowadzić między innymi totalną blokadę Gdańska. Według Adama Gierka, Stanisława Gierek była jedną z osób namawiających jej męża do prowadzenia negocjacji ze strajkującymi[4].

Długie lata mieszkała razem z mężem w Katowicach na Brynowie, a przez ostatnie lata życia mieszkała w Ustroniu. Zmarła w Szpitalu Śląskim w Cieszynie[7]. 19 kwietnia 2007 została pochowana na cmentarzu w Sosnowcu[8]. Przeżyła męża o sześć lat[1].

W 1997 wraz z mężem Edwardem otrzymała Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie[9].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d Stasia. Skromna żona górnika czy “śląska księżna”?. kobieta.onet.pl, 16 lipca 2020. [dostęp 2022-03-02].
  2. ↑ Wywiad z prof. Jerzym Eislerem. nowe-panstwo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-05)]..
  3. ↑ Sylwester z Gomułką i studia na Kubie – dolce vita PRL-u – Dziennik.pl, 12 października 2007.
  4. ↑ a b „Wszystkie żony mężów stanu”.
  5. ↑ Wnuczka o Gierku: „Dziadek nie do końca wiedział, jak żyją Polacy” [WSPOMNIENIE, DUŻO ZDJĘĆ], Fakt24.pl, 15 stycznia 2022 [dostęp 2022-04-19] (pol.).
  6. ↑ 6.04.1979; M.F. Rakowski, Dzienniki polityczne, 1979-1981, wyd. Iskry, Warszawa 2004, s. 51.
  7. ↑ Zmarła żona Edwarda Gierka. wp.pl. [dostęp 2007-04-15].
  8. ↑ Andrzej Mężyński „Pierwsza Dama PRL pochowana w Sosnowcu'” – Dziennik.pl, 13 października 2007.
  9. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 kwietnia 1997 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 60, poz. 580).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie